ရာသီစာ ဒီပရက္ရွင္း

ေနသားတက် ျပန္ထားဖို႕ စိတ္အေၾကအမြေတြကို တစ္စ စီဆက္တယ္
လက္ေတြကပဲ ရွတေသြးယို
ငါ႕အားထုတ္မွဳတိုင္းက အပို...။
ငါလိုအပ္ေနတယ္
ငါလိုအပ္ေနတယ္
ငါညံ႕ဖ်င္းေနတယ္
ငါ႕ညံ႕ဖ်င္းေနတယ္
ငါက်ရံွဳးမွာပါ
ငါက်ရံွဳးမွာပါ
ငါဘာမွမသိဘူး
ငါဘာမွမသိဘူး
ဟုတ္ပါ႔
သူေျပာသလိုပဲ
ငါဘာမွနားမလည္ပါဘူး
ကၾကီးျပီးရင္ ခေခြး
ထမင္းစားျပီးေရေသာက္
ျဖစ္ခ်င္တာမျဖစ္ရင္စိတ္ေကာက္တဲ႕ လူ႕ငႏြားမေလးေပါ႔။
ေသြးကေတာ႕ေတာင္းတယ္
အေမွာင္ကိုခ်စ္တယ္
အခန္းက်ဥ္းကိုခ်စ္တယ္
ကိုယ္႕ဒူးနွစ္လံုးကို ကိုယ္ျပန္ပိုက္ေနရတာေလာက္နဲ႕ အားကို ျပန္ေမြးတတ္လာတယ္။
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်မယ္
သက္ျပင္းေတြရွဳိက္မယ္
အနားကိုလူေတြလာရင္မၾကိဳက္ဘူး
အဲ
အနားကိုလူေတြ မလာရင္လဲ မၾကိဳက္ျပန္ဘူး
ရယ္ခ်င္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္
ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္က်မွ ငိုငိုခ်
ေဩာ္...
၀ဋ္ေၾကြးက ျပဇာတ္ဆန္တယ္..။
ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေတြးေၾကာက္
ကြ်န္မက စိတ္ေနာက္ေနသူပါ..။
ခုရယ္ ခုျပံဳး
ခုငို ခုျပိဳ
ခုခ်စ ္ခုမုန္း
စိတ္ခံစားခ်က္ကို လက္တစ္လံုးပဲျခားထားတယ္
ကဲ
သနားၾကပါ..။

အိပ္မက္ဆိုးထဲမွာေတာင္ အိပ္မက္ဆိုးမက္တယ္ လို႕ ၀င္မက္ေနတယ္..။
ေရာ ခက္ျပီ...

ေခါင္မိုးေပၚကို မိုးစက္က်သံၾကားတိုင္း
ျမင္းတစ္ေကာင္လိုလဲ ဒုန္းစိုင္းထြက္ေျပးခ်င္ေသးတယ္..။

ၾကည္႕လိုက္ၾကပါဗ်ာ
ကြ်န္မေရးေနတဲ႕ ကဗ်ာ
ကဗ်ာက ကဗ်ာမမည္
အနာေတြနဲ႕ ဖြဲ႕တည္လို႕
ေရာက္တတ္ရာရာ
ကစဥ္႕ကလ်ား...
ကဲ အားလဲနာတယ္
ဒီမွာတင္ ..ရပ္
တစ္ခုေတာ႕ မွတ္ေပးၾကပါ..
အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စ်ာပနမွာ အားလံုးကိုျမင္ခ်င္လို္က္တာ.......