“၀ဋ္”

ရွံဳး...... ရွံဳးသြားမွာစိုးတယ္

ငါက အေပၚယံၾကည္ေပမယ္႕
အတြင္းမွာ အိုင္ေနတဲ႕ ...ပံုေဆာင္ခဲတစ္ခုပါ
ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အျပစ္မတင္တတ္ေတာ႕
ဘယ္သူ႕ဘယ္သူ႕ကမွ အားမနာတတ္ခဲ႕ဘူးကြယ္
ေျပာလိုက္ပါရေစ
..
ခ်စ္သူေရ
ငါဘယ္သူ႕ဘယ္သူကိုမွ မရည္ရြယ္ပါဘူးကြယ္.လို႕

လြန္ေလျပီးေသာလား
တစ္ခ်ိန္ကလား..
ၾကာျမင္႕ေနတဲ႕ အတိတ္လား
ငါက နင္႕ သမိုင္းမွာ
ခုေတာ႕ ရိုင္းေလာက္ေနပါျပီ..။..။

ဒီရင္ထဲက ေနရာတစ္ခု ကို ေရာက္ဖို႕ရယ္
ဒီရင္ထဲမွာပဲ ေျခရာတစ္ခုေဖ်ာက္ဖို႕ရယ္
တစ္ျပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ နင္ကြ်မ္းက်င္ခဲ႕တယ္..။


“က” လက္စ ၾကိဳးေတြျဖတ္ပါ..။
ငါက ၀ါသနာရွင္အဆင္႕ သက္သက္..။
မာယာရဲ႕ နရီစည္း၀ါးကို
ငါလိုက္မမီခဲ႕..။

ဒီၾကိဳးကို ျဖတ္ပါ..
နင္ငါ႕ကိုလႊတ္ပါ..
အေ၀းဆံုးကို တစ္ခုခုေအာ္ရင္းေျပးလိုက္ခ်င္ရဲ႕
မုန္းတယ္ ဆိုတာမိ်ဳးေပါ႔..။

ခက္ေနတာ
ဒီမ်က္လံုးေတြကို ငါမရုန္းနိုင္ခဲ႕...ေတာ႕..။

ရွံဳး..ရွံဳး သြားမွာစိုးတယ္..။

သူခိုးၾကီးညက ရတဲ႕ေရႊရုပ္

ကိုဂ်ဴလိုင္ႏွင္႕အေပါင္းအပါ ေမာင္ႏွမမ်ားခင္ဗ်ား...

သံသရာစက္ဝန္းၾကီးကို ႐ြံ႕ရွာပ်င္းရိလွပါသၿဖင္႕ ဒီဘဝ အိမ္ေထာင္မၿပဳ၊ သားမေမြးပဲ တေန႕ေန႕ ဝတ္ေၾကာင္ကို စြန္႕ဖို႕ အားခဲထားပါေသာ္ၿငားလည္း မိဘမ်ားက တိုက္တြန္း၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အကိုအမ၊ ညီညီမတို႕က အၿမင္မေတာ္၍ သင္႕ရာရွာေပးလိုလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ကြ်န္ေတာ္ ဖန္သၾကိဳးခမ်ာ ေရြးစရာသိပ္မရွိလွပဲ မဒီတစ္ေယာက္ကို လက္ညွဳိးထိုးရပါလိမ္႕မည္။ သုိ႕ေသာ္ၿငားလည္း ဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ား အိမ္ေထာင္မွုကို ၿငင္းလိုသည္႕အခါ လုပ္ေလ႕လုပ္ထရွိသည္႕အတိုင္း ကြ်န္ေတာ္လည္း သိဂီၤေရႊ႐ုပ္တစ္ခုေတာ႕ ထုၿပထားပါမည္။ ဤေရႊ႐ုပ္ႏွင္႕ ထပ္တူမက်၊ တစံုတခု ခြ်တ္ယြင္းတိမ္းပါးခဲ႕ပါက ကြ်န္ေတာ္႕ဘက္က လံုးဝလက္ခံစဥ္းစားမည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း....

ဆံႏြယ္
ကတုံးႏွင္႕ ဘိုေကမွာ သာလွ်င္ စဥ္းစားေပးႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ အေရာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုးၿခယ္ထားၿခင္း၊ မလိုအပ္ပဲ သပြတ္အူလို ေကာက္လိမ္ထားၿခင္း၊ ၿဖဴေကာင္ၾကီးလို ပြလွန္ထားၿခင္းမ်ိဳးကိုေတာ႕ အလြန္ၾကိဳက္ပါသည္။ မူလကတည္းက ဆပ္ေကာ႕လပ္ေကာ႕ကို တန္ဖိုးထားသူၿဖစ္သည္႕အတြက္ ႐ိုး႐ိုးေအးေအးေလး ဆံပင္ရွည္ရွည္ကို ၿပဳၿပင္ထားသူမ်ားအား ပိုရြံရွာမိပါမည္။ ထို႕အၿပင္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ေခါင္းမေလွ်ာ္ပဲ ဆံပင္မွထြက္အပ္ေသာ ေခါင္းပုပ္္နံ႕ညွီညွီေလးကို Craze ၿဖစ္သူၿဖစ္သၿဖင္႕ Hair Coat သံုးၿပီး ဆံပင္ေမႊးေစသူမ်ားကို သိပ္သေဘာမေတြ႕လွေၾကာင္း သိထားေစလိုပါသည္။

နဖူး
သိပ္ေၿပာင္လြန္း၊ ထင္းလြန္းလွ်င္ မၾကိဳက္လွပါ။ သို႕ေသာ္ နဖူးက်ဥ္းၿပီးတိုေသာ ခပ္ကုတ္ကုတ္မ်က္ႏွာထားပံုစံမ်ားကိုလည္း အလိုမက်လွပါ။ ထို႕ေၾကာင္႕ ကြ်န္ေတာ္လိုခ်င္ေသာ နဖူးပံုစံမွာ ခပ္ေမာက္ေမာက္ရွိေသာ၊ ဆံပင္လွန္တင္လိုက္လွ်င္ နဖူးလံုး၀မပါပဲကင္းစင္၍ ရွင္းရွင္းသန္႕သန္႕ေလးၿဖစ္ေနေသာပံုစံ ၿဖစ္ပါမည္။

မ်က္ခံုး
ေခတ္ကာလသမီးပ်ိဳမ်ားၾကား ေခတ္စားလွပါေသာ မ်က္ခံုးၿပဳၿပင္ၿခင္းမ်ား၊ မ်က္ခံုးဆိုးေဆးမ်ားကို ဘဝင္က်လွ၏။ အထူးသၿဖင္႕ သဘာဝတရားကို ဆန္႕က်င္စြာ ႏွူတ္ရိတ္စီရင္အပ္ေသာ Artificial မ်က္ခံုးမ်ားကို အလြန္ျမတ္နိုးပါသည္။ တေမြးမက်န္ႏွုတ္ၿပီး အနီအနက္ ေရာင္စံုမ်ား ဆိုးၿခယ္ထားမွုကိုလည္း အလြန္ရင္ခုန္လွပါသည္။ မိမိမ်က္ႏွာပံုစံႏွင္႕ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ အလြန္အက်ဴး ၿပဳၿပင္ထားၿခင္းမ်ိဳးကိုေတာ႕ ေက်နပ္သေဘာက်မိပါသည္။

မ်က္ေတာင္
မ်က္ခံုးပံုစံနည္းတူ ၿပဳၿပင္စီရင္၍ အတုတပ္သူ၊ Liner ထူထူၾကီး အၿမဲဆိုးသူမ်ားကို သေဘာေတြ႕ပါ၏။ ထို႕ေၾကာင္႕ ကြ်န္ေတာ္လိုခ်င္ေသာ ေရႊ႐ုပ္တြင္ မၿဖစ္မေနဆိုပါက L'oreal H.I.P Sculpted 106 လို ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ ႏွစ္ေရာင္စပ္မ်ားအား ေစ်းၾကီးသျဖင္႕မသံုးေစခ်င္ပါ..။
က်မ္းဂန္မ်ားအရ မ်က္ေတာင္မခတ္သူသည္ ဘီလူးၿဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ Blink Rate တစ္ရာမိနစ္ကို ဆယ္ၾကိမ္မွ်သာ ပ်မ္းမွ်ရွိေစလိုပါသည္။

မ်က္လံုး
ၿပဴးလြန္းလွ်င္ မဆိုးပါ။ ေမွးလြန္းလွ်င္လည္း စိတ္မထိန္းနိုင္ပါ။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေငးတက္လွ်င္လည္း သေဘာေခြ႔၏။ က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ လိုက္ၾကည္႕တတ္ဖို႕လည္း လိုပါသည္.။ ခုိးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ေစြၾကည္႕တက္တာမ်ိဳးကို ခ်စ္ပါသည္။ လူတိုင္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးတက္လွ်င္ စိတ္ခ်သြားပါျပီ။ အၿဖဴခံမ်ားလွ်င္လည္း ၾကိဳက္၏။ အနက္ဆံၾကီးလွ်င္လည္း ခိုက္၏။ မ်က္လံုးသည္ စိတ္၏ၿပဴတင္းဟု ဆိုၾကပါသည္။ ထို႕ေၾကာင္႕ အတြင္းစိတ္ကို လိုအပ္သေလာက္ ဖြင္႕လွစ္ၿပထားေသာ မ်က္ဝန္းက်ယ္က်ယ္ျပဴးျပဴးျပဲျပဲ မ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္သက္ပါသည္။

ပါးၿပင္
ၿဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္႕ေရႊ႐ုပ္ကို ရႊံ႕လူးေစခ်င္ပါသည္။ လည္ပင္း၊ ေၿခလက္တို႕ႏွင္႕ အေရာငဆင္တူလူးၿခယ္ထားသူမ်ားကို အလြန္မုန္းတီးပါသည္။ ရွာရခက္၍ မၿဖစ္ႏိုင္လြန္းဘူးဆိုရင္ေတာ႕ ပံုေတာင္ပံုညာေဒသက ရႊံ႕ ေလာက္လိမ္းၿပီး ခပ္ပါးပါး ဗြက္္ဖို႕ထားလွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။ ပါးၿပင္တြင္ သနပ္ခါး မရွိရပါ။ မ်က္ရည္ခံမွဲ႕မရွိမေနရွိရပါမည္။ ကေလးေလးလို ပါးစံု႕ၾကီးေတြ အစ္ေနတာလည္းဆြဲညွစ္ခ်င္ပါသည္။ ပါးခြက္ခြက္ေလးလည္း မညိဳညင္ပါ။ ေခြ်းေပါက္က်ယ္၍ ဆားဝက္ၿခံမ်ားထြက္တက္ၿခင္းကိုလည္း ေရာင္းစားရန္အတြက္ လက္ခံခ်င္ပါသည္။ ပါးၿပင္ကို လက္တို႕လိုက္လွ်င္ ကြ်ံ႕က်သြားေအာင္ ေပ်ာ႕အိလွ်င္ေပ်ာ႕ ေက်ာက္ဖ်ာၾကီးလိုလည္း မာရင္မာ..အဲလိုမွ။ ( ဆက္မေရးေတာ႕ဘူးေနာ္၊ ေတာ္ၾကာ ေအာင္သြယ္ေတြ လိုက္႐ိုက္ခံမွာစိုးလို႕...ဟ။ဲ)

ႏွာေခါင္း
ေခ်း(ဂ်ီး) သိပ္မမ်ားေတာ႕ပါ။ ႏွာတံတိုတို၊ ႏွာရင္းတုတ္တုတ္၊ ႏွာသီး(အနည္းငယ္)ပြပြ၊ ႏွာဖ်ား က်ယ္က်ယ္ေလး ဆိုလွ်င္လံုေလာက္ပါသည္။
ႏွုတ္ခမ္း
ႏွုတ္ခမ္းသည္ အလ်ားလိုက္ ပန္ကာဒလက္ေလးလံုးထက္ ပိုမၿပဲရ။ ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းသည္ အေပၚႏွုတ္ခမ္းထက္ အနည္းငယ္ပိုထူရမည္ၿဖစ္ၿပီး အေပၚႏွုတ္ခမ္းသည္ မည္သည္႕အေၾကာင္းေၾကာင္႕ၿဖစ္ေစ လက္အေခ်ာင္းတစ္သန္းထက္ ပိုမထူရ။ ေအာက္သြားမေပၚေပၚေအာင္ ရယ္တတ္္ရမည္ၿဖစ္ၿပီး ေပၚလာမည္႕အေပၚသြားမ်ားသည္လည္း တေခ်ာင္းႏွင္႕တေခ်ာင္း ကေမာက္ကမစီေနရမည္။ ပါးခ်ိဳင္႕ေပၚေအာင္ ၿပံဳးၿခင္းကို လက္ခံျပီး အတင္းေပၚေအာင္ လုပ္ၿပံဳးတတ္သူမ်ားကို ဆုခ်မည္။ ႏွုတ္ခမ္းခဏခဏသပ္တတ္ေသာ မိန္းကေလးမ်ိဳးမ်ားကို အလြန္စြဲလန္းပါသည္။ ၾကက္ေသြးေရာင္နွင္႕လိမ္ေမာ္ေရာင္ကိုစပ္ထားေသာ စပ္က်ားျဖဲျဖဲေရာင္ႏွုတ္ခမ္းနီဆိုးသူမ်ားကို ႏွစ္သက္သည္ကိုလည္း သတိၿပဳေစလိုပါသည္။

နားရြက္
ဆံပင္ကို နားရြက္မေပၚေအာင္ အုပ္ထားသူမ်ားကို မၾကိဳက္ပါ။ နားရြက္သည္ ႏွာေခါင္းႏွင္႕ သိပ္မကြာရ(မကားရပဲ) အဖ်ားပိုင္းသည္လည္း သိပ္မရွည္ရ။ ေစ်းၾကီးေသာနားဆြဲမဆြဲရ။ နားေပါက္၃ေပါက္ အထက္လည္း ျဖစ္ရမည္။



ဆက္မေရးေသးပါ။ အထက္ပါ ေရႊ႐ုပ္၏ေခါင္းပိုင္းႏွင္႕ ကိုက္ညီသူေတြ႕ပါက ေနာက္ထပ္ ကိုယ္ပိုင္းကို ဆက္လက္ ထုလုပ္ၿပပါမည္။ အလံုးစံု ၿပည္႕စံုၿပီး သဲ (သလဲ) စင္သည္ဆိုပါက ကြ်န္ေတာ္ ဖန္သၾကိဳး ေရႊထီးေဆာင္း ေသရမည္ကို စြန္႕လႊတ္၍ လူ႕ေဘာင္လူ႕စ႐ိုက္ အိမ္ေထာင္မွုကို ၿပန္လည္ စဥ္းစားေပးမည္ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း....



ဖိုးသၾကၤန္

(ဒါေလးက ကြ်န္မ သူခိုးၾကီးညက လွည္႕ခိုးခဲ႕တဲ႕ ဖိုးသၾကၤန္ရဲ႕ေရႊရုပ္ေလးပါ .။လွရဲ႕လားဟင္.။ခြိခြိ...တန္ေဆာင္တိုင္ အေပ်ာ္ေလးပါ)

"ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ျပန္ထြင္းလိုက္တဲ႕ အခါ"

တိမ္လိုျပာၾကည္႕တယ္

ေနလိုပူၾကည္႕တယ္

အေပၚစီးမဆန္တတ္ေတာ႕လည္း မတန္ဘူးကြယ္

ေျမလိုမာၾကည္႕တယ္

ျမက္လိုေပါက္ၾကည္႕တယ္

ေအာက္က်ခံရတာလည္း မသက္သာပါဘူးဟယ္

ေရလိုေအးလိုက္ ၊ေလလိုေျပးလိုက္

အခ်စ္ကိုေတြးလိုက္၊အမုန္းနဲ႕ေဆြးလိုက္

မိုက္တယ္..

(တကယ္ေျပာတာ.)

မိတ္ေဆြ ..ညိဳ၀ါ၀ါေကာ္ဖီေတြကို သင္ၾကိဳက္ရင္

ဘ၀ က တုိက္ဖို႕ ၾကိဳဆိုေနတာ အဆင္သင္႕ပါပဲတဲ႕.။

ရွက္ဖို႕ေကာင္းေပမယ္႕ လက္တို႕ေတာင္းခ်င္မိတဲ႕

တစ္ိခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ကံေကာင္းမွဳေတြ..။

ေျပာသာေျပာတာပါ..

တကယ္ေတာ႕ ကံေကာင္းမွဳဆိုတာလည္း အေခ်ာင္ေတာ႕မရပါဘူး.။

လူတိုင္းကေျပာတယ္

ေမာတယ္ ဆိုတဲ႕စကား..။

အင္းသြားေတာ႕သြားရမွာပဲေလ..။

ငါကိုက( အိုင္လြယ္ပန္ေျပာသလိုဆို)

၃၁ဘံုက ပဲကို။

ၾကံဳရာမွာေပ်ာ္ဖို႕ဆိုတာကေရာ..

ေတာ္ရံုခြန္အားနဲ႕ မရဘူး..။

ျဖစ္နိုင္ရင္ေပါ႔ေလ..

သတိ..လမ္းေကြ႕ရွိသည္.။

ေခြးကိုက္တတ္သည္..။

ဒါမ်ိဳးဆိုင္းဘုတ္ေတြၾကိဳၾကိဳေရးတတ္တဲ႕ဘ၀မွာ

လူလာျဖစ္ခ်င္တယ္။

ဘာလို႕လဲ……..

ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ..ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ

ကိုယ္မသိလိုက္ခင္မွာ ေျပာင္းလဲျပီး ျဖစ္ျဖစ္ေနတဲ႕ ရုပ္ရွင္ဆန္ဆန္ကံတရားရယ္..။

နင္ကသိပ္ျဖဴစင္တာပဲလို႕ေျပာေျပာျပီး တစ္ပတ္ရိုက္သြားတဲ႕..ေမ်ွာ္လင္႕ခ်က္ေတြရယ္..။

နာက်င္စရာၾကံဳတိုင္း ေရွ႕ကထြက္လာျပီး ခုန္ခုန္ခ်တတ္တဲ႕ မ်က္ရည္ေတြရယ္…၊

ေနာက္ျပီး

မပိုင္မနိုင္က်က္ထားတဲ႕စာေတြကို ၀ါးခ်ေနသလိုမ်ိဳး

အခ်စ္ကိုလံုးေထြးျပီးငါ႕ေရွ႕မွာျပန္ ျပန္ဆိုျပတဲ႕ခ်စ္သူတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္..က

ဘ၀ရဲ႕ေထာင္႕ခ်ိဳးက်မွေပၚေပၚလာတတ္လို႕ပါ..

ဒီလိုနဲ႕ တိမ္လိုလည္းမေျမာက္..စိန္လိုလည္းမေတာက္..

ေျမလိုလည္းမမာ..ေနလိုလည္း မ သာ..

လူဂြစာ သာသာနဲ႕အႏၶတစ္ေကာင္ရဲ႕မာယာေတြလို

ေပါေတာေတာနိုင္ နိုင္လာတယ္

ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ပါလာတဲ႕..အေကာင္းျမင္စိတ္ေလးကလည္း

သံုးရဖန္မ်ားလို႕ အေရာင္ေတြမွိန္..

အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာ႕ ဆက္ေျပာေနတုန္း…။။

`စိန္လိုက္´ ဆိုတဲ႕စကားလံုးေတြကို..။

"စုန္းရိုးခံရသူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ခ်ဥ္ဖတ္"

ဘယ္သူကေတာ႕ ငိုခ်င္မွာလဲ

ဒီလိုပဲ ဘ၀က ဆိုးလာတာ

ရုပ္မလွရင္

ဓန မလွရင္

ဘ၀ မလွရင္

ေနာက္..

အယူအဆ မလွရင္

ဘယ္သူ႕ဘယ္သူ ကမွ ဇာတ္လိုက္လို႕ မထင္ဘူး..။

ဇာတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒီအတိုင္း

ပံုျပင္ထဲမွာလည္း ဒီဒီဇိုင္း.

ရုပ္ရွင္ထဲမွာလည္း ဒီလို လိုင္းပါပဲေလ..။

သယ္ ...ရိုင္းလိုက္ေလ

ေရဆံုးေရဖ်ား မူလအရင္းခံကို မရွာၾကပါလား..။

သနားဖို႕ဆိုတာ ေ၀လာေ၀း

ကဲ လူၾကမ္းေတြေဆြးေရာ..။

ထားပါ ဘယ္သူ႕ အတြက္မွ မေတြးေတာ႕ဘူး

ရုပ္ဆိုးမေလး ရင္မွာလည္း ဆူးစူးေနပါတယ္.။

ရုပ္ကလည္းမလွ ဓနကမြဲ

ဘ၀ကလည္း ဆင္းရဲ..

အယူအဆေလးေတြလည္းတစ္ခါတစ္ေလလြဲတယ္.

ခံစားခ်က္ေလးက မ၀တ၀..

အဲဒီ႕ကြ်န္မကိုေလ..

တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာေတာ႕ ရိုင္းတယ္

တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာေတာ႕ ဆိုးတယ္

ကြ်န္မရင္မွာေတာ႕ အညွိဳးတကယ္ မရွိဘူး

ကြ်န္မလည္း လွခ်င္တာေပါ႔

ရူပါ၊စိတ္ကူး၊ဓန နဲ႕ဘ၀ထူးဆို

အရူးေတာင္ လိုခ်င္တယ္

ကဲ...။

"ေၾကြတာေစာတဲ႕ကတိေဟာင္းေတြ.."

(၁)သိမ္းလိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႕ အလုပ္က ရွဳပ္ပါတယ္..

မုန္းမုန္း နဲ႕ ျပန္ျပန္ ၾကည္႕ေနလည္း..

အေဟာင္းက အေဟာင္းပါပဲ..။

(၂)အရင္ကေတာ႕

ဒီလူ႕လက္တစ္ဖက္ကို

ဒိုင္းတစ္လက္လို ကိုင္

ထိုးနွက္လာသူေတြ ကို ယိုင္ေအာင္ ျပိဳင္ဖူးတယ္

မွိဳင္ေတြတယ္ ဆိုတာဘာလဲ..

ခ်စ္သူကို တိုင္ တိုင္ေျပာရတာ အေမာ..။

အေမကေျပာတယ္

သခၤါရသေဘာေတြ..

ေျပာလည္းေျပာေျပာေပါ႔…

သူသာေမာမယ္..

ဘာေတြကို ေစာေၾကာမလဲ..

အခ်စ္ ဆိုတာ ငါ႕ရင္ထဲက အားအျပင္းဆံုး အေရာအေနွာ..။

(၃) ေရာ..ဒီကေလးမ ခက္ေခ်ျပီ.

လူေတြက ရယ္တယ္..

ဒီမယ္..အသင္ေလာက..

ခ်စ္သူကေျပာထားတယ္

သူက ထာ၀ရ တဲ႕..

(ထာ၀ရတဲ႕ကြယ္..)

(၄)ခပ္က်ယ္က်ယ္ ထြက္ခဲ႕ဖူးတဲ႕ ရယ္သံေတြထဲမွာ

မာန က အျပည္႕..။

ယံုၾကည္မွဳက ထင္းလို႕ ၀င္းလို႕

မင္းတို႕သိၾကလား..

ယံုၾကည္မွဳ က တကယ္ကို လင္းလို႕..။

တင္းေနတဲ႕ စိတ္ေတြထဲမွာ..

ခ်စ္သူ..(ခ်စ္သူ ဆိုတာ) ျခင္းကေတာ႕ ထပ္လို႕..

(၅) ကဲ မွတ္ပလား

ခုေတာ႕ သူက ထားသြားျပီ..

တိုးတိုးနဲ႕က်ယ္က်ယ္ ..ရယ္နိုင္ေသးသလား..

သူေျပာတဲ႕ ထာ၀ရ.

ကာလ က ဘာၾကာသတုန္း..

မုန္းျပလိုက္တာမ်ား ပိပိရိရိ..။

ကြ်န္မ လံုး၀ မသိလိုက္တာက………..

လမ္းခြဲၾကမယ္သူေျပာေတာ႕ ငါတို႕မနက္က တကယ္ေစာေနေသးတယ္

"ကမၻာျပိဳေအာင္ လြမ္းတယ္ "

မေသေစနိုင္ပါဘူး လို႕ ငါသိေနတယ္
ေတြေ၀မွိဳင္ရူး ခဲ႕တဲ႕ ေန႕ေတြက အျပစ္လား

လမ္းေတြ ရွိေပမယ္႕ လမ္းေတြ မသိနိုင္သူက ငါ..
ခ်စ္သူ
နင္ငါ႕အခ်စ္ကို မၾကာမၾကာ စစ္ေဆးေပးခဲ႕ရမွာ..။

နားလည္မွဳ လို႕ ပဲေခါင္းစဥ္တပ္မယ္ေနာ္..။

အဲဒီ႕ေခါင္းစဥ္က အစီအေငၚမတည္႕ တိမ္းေစာင္းလို္က္တဲ႕ အခါ..။
နင္က လည္း မာယာမ်ားသူ..
ငါကလည္း မာနထားသူ.။
ေဩာ္ ကံတရားေပါ႔
သူပဲ လက္တစ္လံုးျခားသြားခဲ႕တယ္..။

ငါတို႕ ရဲ႕ ေ၀းကြာအားကေတာ႕
ၾကည္႕လိုက္ရင္ ပု၀ါတစ္ကမ္း
တကယ္က ကမၻာတစ္ျခမ္းျခားတယ္.။

နင္ေပးတဲ႕ ကမ္းလက္..
လွမ္းမဆက္ နိုင္ေအာင္ မွန္းခ်က္ကနာတတ္သူ..။
အယူခံမွာေတာင္..မတူမတန္ ရွံုးေသး.။

ခ်စ္တဲ႕သူ အမုန္းေတး နဲ႕ အိပ္စက္ညေတြ..
ဘ၀ေရ..
ဒီလိုဆိုေပမရွည္ပါနဲ႕..။
အလြမ္းကိုလည္းအက်ယ္ မခ်ဲ႕...
ေနခဲ႕ဆိုေတာ႕လည္း ေနခဲ႕ေတာ႕မယ္္..
အခ်စ္ဆိုတာလည္း အိုမင္းလာရင္ ေသမယ္႕ေန႕ရွိမွာပဲ..။

ခုေတာ႕လည္း မသိမသာနဲ႕
မသိမသာနဲ႕
မသိမသာနဲ႕
သတိတစ္ခါတစ္ေလ ရတယ္..။


ရင္ခြင္ကို ထက္ျခမ္းျခမ္း
ကမၻာျပိဳေအာင္ေတာင္ (တစ္ခါတစ္ေလ) လြမ္းတယ္..။

ျမေရလ်ဥ္တို႕ ကတဲ႕ပြဲ (၄)

ဒီလိုနဲ႕ေပါ႔..။

ျမေရလ်ဥ္ တျဖစ္လဲ ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ရဲ႕ ဖ်တ္ကနဲကေပၚ ဆတ္ကနဲက အက၊ေရွ႕ေျခထိုး ေနာက္ ျပန္ကန္ေဘာသမားဟန္ အက၊တလၾကမ္းခုန္ုေပါက္ စင္ေနာက္ေရာက္ အက စသည္ျဖင္႕ လူးလာလိမ္ေခါက္၊ဟိုေလွ်ာက္ဒီျပန္၊လူတကာ လက္လန္ေအာင္ ကျပီးသြားတဲ႕ အခါမေတာ႕ အမ်ားေစာင္႕ေမွ်ာ္ေနတဲ႕ ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ထုတ္ ကဖို႕နီးလာပါေတာ႕တယ္။

ဒီဇာတ္ထုပ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေရြးရသား.။မွတ္မိေသးတယ္။ ပြဲမစခင္ရက္ေတြက ဒီေနာက္ပိုင္းဇာတ္ထုပ္အတြက္ ဘာက ရင္ေကာင္းမလဲ တိုင္ပင္ၾကတုန္းက

တလႏြန္က မၾကီးေရာင္ညာတယ္ ဇာတ္ထုပ္ကမယ္တဲ႕။ရြာသားေတြ အစဥ္အဆက္ေတာ႕ ဘၾကီးေအာင္ညာတယ္ ပဲ

ၾကားဖူးတယ္ ။သူ႕ က်မွ….ဘယ္႕နွယ္.။

သူ႕ ခံစားခ်က္နဲ႕သူေတာ႕ ဟုတ္မွာေပါ႔ေလ..။သူခ်စ္တဲ႕ မိညိဳနဲ႕ မၾကီးေရာင္ျပန္ကေအာင္သြယ္ေပးမယ္ေျပာျပီးေနာက္ဆံုးက် ဟိုက ရြာထဲကေထာ္လာဂ်ီေဂ်း နဲ႕ၾကိဳက္သြားတာကိုး..။မၾကီးေရာင္ လည္းဒါမ်ိဳးကေဘးလူတိုက္တြန္းတိုင္းမရဘူးဘာညာနဲ႕ေတာ္ေတာ္ ေဖ်ာင္႕ဖ်ထားရတာ ကို သူကမေၾကဘူးေနာ..။

အဲဒီ႕ အျဖစ္ကေလး အေျခခံျပီး ဇာတ္ထုပ္ လုပ္မယ္ခ်ည္း တကဲကဲ..။

အၾကံေပးတာေတြကလည္း စံုေနတာပါပဲ.။မင္းသမီး ၾကယ္ျဖဴစင္ကေတာ႕ အဲလိုသတင္းေတြၾကားကတည္းကရင္ေတာ္ေတာ္ တုန္ေနတာ..။မေတာ္ လို႕ မပဋာ ဇာတ္ဆိုရင္လည္း အဆိပ္ခြက္နဲ႕ ျဖိဳးေမာ္ ကို သားလုပ္ရမွာလန္႕တယ္.။ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ဇာတ္ဆိုလည္း နဂိုကမွ ရြာထဲမွာ မတည္႕ၾကသူ နွစ္ေယာက္ကတကယ္နားပန္းသတ္ေနမွာ.။ဒီလိုဆိုရင္ေေတာ႕ မျမ၀င္းတို႕က ဘယ္သူ႕မွွ မေရြးေတာ႕ပါဘူး။စင္ေအာင္ဆင္းေျပးမယ္လို႕ပဲ ၾကယ္ျဖဴစင္က ေတြးထားတယ္။

ေနာက္ဆံုးလည္းက်ေရာ အခ်စ္၊အလြမ္း နဲ႕ အတူ ဖိုက္တင္ေလး ဘာေလးလည္း ပါေအာင္..။လူတကာလည္း ၾကိဳက္ၾကသိၾကတဲ႕ သရုပ္ေဆာင္ရ လြယ္မယ္ထင္တဲ႕ဇာတ္ထုပ္တစ္ခု သြားေတြ႕ေတာ႕တယ္..။ပါ၀င္ကျပၾကမယ္႕ရြာသူရြာသားေတြလည္း သေဘာတူၾကတယ္..။ဘာဇာတ္ထုပ္ထင္သလဲ..။

ေပါင္ခ်ိန္ဇာတ္..။

…………………………………………………………………………………………………………………………………

စစျမင္ရတဲ႕ အဖြင္႕ခန္းက ၾကယ္ျဖဴစင္က ခိုင္ဖုန္းရံုးေရွ႕က စည္ကို တီးျပီးတိုင္တဲ႕ အခန္းေပါ႔..။

တီးတဲ႕ ဟစ္စည္ ကိုဘာနဲ႕ လုပ္ထားတယ္ ထင္သတုန္း..။သူၾကီး မိန္းမ ရဲ႕ ဆန္ျပာတဲ႕ ဇေကာ ကို ေရထည္႕တဲ႕ ပီပါ၀မွာ စြပ္ျပီး ေဘးက ေထာက္တိုင္နဲ႕ေထာက္ထားလိုက္တာ ဟစ္စည္ျဖစ္ပါေရာလား..။

ၾကယ္ျဖဴစင္က ဇေကာကို တီးျပီးေအာ္တိုင္ ..အဲေလ စည္ကို ထုထု ျပီးရံုးေတာ္ ကို တိုင္ၾကားတယ္..။`မတရား အစြပ္စြဲခံရပါတယ္´..။

သူ႕ေဘးမွာေတာ႕ လူမမာ အဲေလ လူမမယ္ ကေလး ငယ္နွစ္ေယာက္အျဖစ္ တလႏြန္နဲ႔ ျဖိဳးေမာ္ က ကပ္လို႕..။လက္သည္းေလးေတြ ကိုက္ထားၾကတယ္..။သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းခ်က္ဗ်.။ေခါင္းကကတံုး..ကိုယ္မွာ၀တ္ထားတာက တရုတ္ရွင္မီးပံုစံနဲ႕တူေအာင္ စြပ္က်ယ္ေတြကို ကိုင္းတစ္ဖက္ျဖတ္ျပီးေနာက္ပုခံုးတစ္ဖက္မွာ က အထံုးေလးနဲ႕ေပါ႔.။

ကမယ္႕ဇာတ္က ပရိသတ္မ်ားမွတ္မိမလားမသိဘူး.။`ပညာရွိခ်န္စြပ္ေမ ဇာတ္´။

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရံုးေတာ္ထဲက ဆရာကုန္းစြမ္းထြက္လာတယ္.။ဘယ္သူလို႕ထင္ပါသတုန္း.။ကိုစည္သူ ပါ.။

ေမးေစ႕မွာလည္း ေျပာင္းဖူးေမႊးေတြကပ္ထားေလရဲ႕.။သရုုပ္တူေအာင္ေလ..။

သူက စေမးတယ္..။

`ဟဲ႕ ကေလးမ ေစာေစာစီးစီး ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ႕ ခုခ်ိန္တရားသူၾကီးမင္းအိပ္ေနတယ္ဆိုတာ မသိဘူးလား´

`ရွင္ ေဩာ္ ဟုတ္ကဲ႕ ကြ်န္မေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္ ။အရမ္းအေရးၾကီးေနလို႕ပါ.။ေနာက္ျပီးတရားသူၾကီးက၁၂နာရီေနာက္ပိုင္းဆို လူေတြ႔မခံေတာ႕ဘူးၾကားလို႕ပါရွင္..။´

`ေဟ႕ ငါတို႕ တရားသူၾကီးမင္းမွာ အဲလို သေဘာထားမ်ိဳးမရွိဘူး.။တရားသူကို ကယ္ဆယ္ျပီး မတရားသူကို ဖယ္မယ္ဆိုတာ တို႕ တရားသူၾကီး ရဲ႕မူ.။အခုက ညက မန္ယူနဲ႕ ပြဲက တအားေကာင္းေနလို႕ ..အဲ ဟုတ္ပါဘူး

အမွဳတစ္ခုအေၾကာင္း အေလးအနက္ စဥ္းစားေနလို႔ပါ.. ကဲ ေျပာမင္း သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္သလား´

ၾကယ္ျဖဴစင္ကသရုပ္ေဆာင္တကယ္ ပိုင္တာေနာ္..။ ကုန္းစြမ္းက အဲလိုေျပာတာလည္းၾကားေရာ အသံ ကို ကတုန္ကရင္ လုပ္ျပီး

`ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ ေတြ႕ခ်င္တာေပါ႔ရွင္´ လို႕ ေျပာလိုက္ပံုမ်ား ရြာသားေတြက သေဘာေတြက်ေနတာ.။

အဲဒီ႕အခ်ိန္မွာပဲ..။ ပန္းျခံေလးထဲတြင္အသားမည္းမည္း .နဖူးတြင္ လျခမ္းပံုေခ်ာကလက္ဖတ္ကေလး တပ္ထားေသာေပါင္ခ်ိန္အားအက်ီ ၤလက္ကို မကာသိမ္းကာေခါင္းကိုေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ျဖင္႕

`စံစီေစးစား ..ေဇးကမ်ား..ငပိေရခြက္ လက္နဲ႕ရက္´ စသည္ျဖင္႕ တရုတ္ကဗ်ာလိုလို ဘာလိုလို အား ရြတ္ေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရေလသည္.။

အမယ္ ရြာသားေတြဖက္ လွည္႕လိုက္မွ ေပါင္ခ်ိန္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ မွတ္တယ္..။ ကိုရီနိုမာန္ၾကီး ကိုး..။

မၾကာေသးခင္ကမွ ၀တၳဳေရးမယ္ဆိုတဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ရြာကို လာလည္ရင္းက ရြာေလးမွာေပ်ာ္ျပီးမျပန္နိုင္သူျမိဳ႕သားၾကီး.။ဒါေၾကာင္႕ သူ႕နာမည္ ကလည္း ဆန္းေနတာ။သူေပါ႔ ရြာမွာ ဇာတ္လမ္းလာရွာတာ.. (၀တၳဳဇာတ္လမ္း)။

သူ႕ကိုေပါင္ခ်ိန္လုပ္ရမယ္ေျပာတုန္းကေတာင္ သူက ရြံ႕ေတြနဲ႕ သူ႕မ်က္နွာကို သုတ္မယ္ဆိုမလုပ္ဘူးတဲ႕.။

ေခ်ာကလက္ေလးနဲ႕ သုတ္မွ ဆိုလို႕ ျမိဳ႕တက္၀ယ္ေပးထားရတာေကာ.။နဖူးက လျခမ္းေလးေတာင္ေခ်ာကလက္ေလးေနာ႕.။

၀မ္ေခ်ာင္နဲ႕ မာဟန္႕ဆိုျပီးေဘးမွာရပ္ေနၾကတာေတြက သက္ပိုင္သူ နဲ႕ ပိုင္ျဖိဳးကို..။

ေပါင္ခ်ိန္က မိန္းကေလးေျပာျပတဲ႕ အမွဳကို ပန္းျခံေလးထဲမွာနားေထာင္ပါတယ္.။

`ဒီလိုပါ တရားသူၾကီးမင္း´.။ၾကယ္ျဖဴစင္က ဇာတ္၀င္သီခ်င္းေလးနဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္း ကို ေျပာျပပါေတာ႕တယ္….ဒန္႕ ဒန္ ဒန္..။

……………………………………………………………………………………………………………..

စင္ေပၚကို လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္တက္လာပါတယ္.။ေက်ာမွာက ပလတ္စတစ္ေကာ္ရုပ္ေကာ္ခြက္ အလဲသည္ေတြထမ္းတဲ႕ေတာင္းၾကီးထမ္းလို႕..။

ဟဲ ဟဲ အထင္ေတာ္ မလြဲလိုက္ပါနဲ႕.။သူကေတာ႕ ေနျပည္ေတာ္မွာ ပညာရွိစာေမးပြဲသြားေျဖမယ္႕ ေတာသားေလးခ်န္စြပ္ေမ ပါ.။ဒါေပမယ္႕ ရရာ ေတာင္းၾကီးထမ္းျပီးသရုပ္ေဆာင္ရေတာ႕ သံလြင္ဟီးရိုးက ပညာရွိနဲ႕ ကို မတူဘူး။အလဲသည္ လို႕ထင္ေနၾကပါတယ္.။

(ေအာက္က ရြာသားေတြက ထင္တာေနာ္။..ေမာင္ေလး ခုေျပာတာေတြခဏသည္းခံ.ေနာက္ျပီးရင္ဘုရင္႕သမီးေတာ္ေလးနဲ႕ ေပးစားေတာ႕မွာ ေနာ္ ..ေနာ္..)

စာေမးပြဲေျဖေတာ႕ ၃လျပတ္က်ဴရွင္တက္လာတဲ႕ အက်ိဳး.။တစ္ၾကိဳေမးခြန္း အက်ိဳး .။စူပါေဟာ႕ ေမးခြန္း ၃စံုအက်ိဳး….ေတြေၾကာင္႕ မဟုတ္ပဲ ကိုယ္႕ အရည္အခ်င္းနဲ႕ ကိုယ္ ပညာရွိျဖစ္သြားတာပါတဲ႕.။။ေနာက္ေတာ႕ ဘုရင္႕မိဖုရားၾကီးက သေဘာက်ျပီး…အဲ ..သူ႕ သမက္ေတာ္ဖို႕ သေဘာက်တာေျပာတာေလ.။သူ႕ သမီးေတာ္ေလးနဲ႕ေပးစားလိုက္ပါေရာတဲ႕.။အဲဒီ႕ေနာက္ေတာ႕ ရြာမွာတုန္းက အမ်ိဳးမ်ိဳးဆင္းရဲဒုကၡခံျပီး ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ ရုန္းကန္လာရတဲ႕မိန္းမ ကို ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေခါက္ခ်င္လာတယ္ေပါ႔.။သီခ်င္း အဓိပၸါယ္ကေတာ႕ အဲဒါမ်ိဳးပါ.။

ေရွ႕ကေန မိဘုရားၾကီးအျဖစ္ မၾကယ္ျပာ.။သမီးေတာ္ အျဖစ္ ေတာ႕ အဆိပ္ခြက္ ကေလး ကို တရုတ္ရင္ဖံုးေလးနဲ႕ေတြ႕ရပါတယ္.။ေနာက္က သီခ်င္းနဲ႕ အလိုက္ ေရွ႕ကေန သရုပ္ေဆာင္ၾကတဲ႕ သံလြင္.နဲ႕ အဆိပ္ခြက္ တို႕ကလည္းေတာ္ေတာ္ ကို ေတာ္ပါေပတယ္.။သံလြင္ကို အဆိပ္ခြက္က ထုလိုက္ရိုက္လိုက္ .။သံလြင္ကရွက္ျပံဳးၾကီးျပံဳးလိုက္.။မိဖုရားၾကီး မမၾကယ္ျပာကလည္း အေ၀းကေန ေ၀ါေပၚက ျပံဳးၾကည္႕လိုက္နဲ႕ ဟုတ္ေနပါတယ္.။

( ဆက္ရန္) ...

ငါကိုယ္တိုင္ သတ္ရတဲ႕ သစ္ပင္

တစ္ပင္ထဲပဲ နင္ပ်ိဳးခဲ႕တယ္
တစ္ပြင္႕ထဲ..(ငါ႕အတြက္) ပြင္႕လို႕..။
နွစ္ေတြေ၀းကာမွ
အျမစ္ေတြၾကားမွာ
နင္ ေနာက္ထပ္အခ်စ္ေတြ ပြားထားတာ ငါျမင္တယ္..။
ေမာင္ေရ..
ေျမၾကီးေအာက္မွာေတာ႕ လွိဳက္မစားေတာ႕ဘူး..။
နင္ခ်စ္တဲ႕သူဆီ နင္ပဲလိုက္သြားပါ..။
ခုေတာ႕လဲ
ပင္စည္ ကို ခ်ိဳးျပီး နင္ရုိက္သြားရက္တယ္
မိုက္သလားလို႕ မေမးဘူးကြယ္..။

ဒုတိယ ျဖစ္မွ နာက်င္ရတယ္ ထင္သလား..။
ပထမ ဆိုတာလဲ ေၾကကြဲစရာ ရာထူးတစ္ခုပါ.။

ကံၾကမၼာနဲ႕ သစၥာတရားေကာင္းမွဳ
ငါကိုက ေတာင္းဆုနည္းသူ..။
ကဲ
သူတည္း နွစ္ေယာက္ ေကာင္းဖို႕ေရာက္ဖို႕
ငါတစ္ေယာက္သာ
ပ်က္လင္႕ပါမယ္..
ရင္နာဖြယ္ က်ိန္စာစူး
ငါရင္ဘတ္နဲ႕ ေသေအာင္ရူးမယ္.။
နင္႕ အခ်စ္္ပင္ အျမစ္ေတြကိုေတာ႕ မတူးေတာ႕ပါဘူးကြယ္..။
အားငယ္စြာေခ်ာက္ျခား
ပင္ယံထက္မွာလဲ..အေျမွာက္စား မခံနိုင္ဘူး
ေယာက်ၤားဆိုရင္ ေၾကာက္ျပီ..။
ေဖာက္လီဆယ္ တဲ႕ နင္႕အေျပာ
ငါထပ္ လို႕ရင္မေမာခ်င္ဘူး..။
ေျပာေနရင္ ၾကာပါတယ္..
သစ္ပင္ကို မီးရွိဳ႕.
ေသေအာင္သတ္ဖို႕ၾကိဳးစား
အဲဒီ႕ အခ်ိန္မွာေတာင္….

ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေလာင္ျမိဳက္သြားတယ္..။
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ျပင္းပံု။

(ခ်စ္အစ္မ မမေရာင္ အတြက္ အားေဆး လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ခံစားေရးေပးတာပါ..
ဒီေလာက မွာ ရွိသမွ် က်ားမ အားလံုး သစၥာ တရား လက္ ကိုင္ထားနိုင္ၾကပါေစ။)

"ဟစ္ေအာ္မရ အက်ဥ္းက် ေန႕ေတြ"

အေတာင္ခ်ိဳးထားတဲ႕ငွက္ပါ
ခ်စ္ေနလ်က္နဲ႕လဲ ..ခ်စ္ေနတဲ႕သူဆီမပ်ံနိုင္ဘူး..။
မိသားစုအတြက္
ေမာင္ေလး အတြက္
ညီမေလးအတြက္..
အတြက္ အတြက္ အတြက္ ..

တြက္ေနရင္းကပဲ.
ငါဟာ(ေက်ေက်နပ္နပ္) ထိုးေကြ်းခံမယ္႕ က်ားတစ္ကြက္ ျဖစ္လာတယ္..။

နင္ေစာင္႕ေနတဲ႕ ရက္ေတြ အရင္လို လင္းလက္ေသးရဲ႕လား..။

မနက္ ျပီးေတာ႕ ည
ငါလည္း လြမ္းတတ္ပါတယ္လို႕ တစ္ခါတစ္ခါေျပာေျပာ ျပ ခ်င္ေသး..။
ခ်စ္သူေခ်ာ႕ေတးကေတာ႕ အလွမ္းေ၀းဆဲပါ..။
အထင္လဲလြြဲပါ..အျမင္လဲကြဲပါ..
ငါနင႕္ရင္ထဲ တိုး လာ ေခ်ာ႕မရဘူး..
ရင္ပဲအကြဲခံလိုက္တယ္..
နင္လဲ ေမ်ွာ္လင္႕ရတာေမာေရာေပါ႔..။

တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ႕လဲ..
လြမ္းလိုက္တာလို႕ ေျပာဖို႕ရယ္
အဆင္ေျပရဲ႕လားေမးဖို႕ရယ္..
လြဲေနတဲ႕တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေလးေတြ ညွိဖို႕ရယ္ေတာင္မွ
(နင္မသိလို႕ပါ)
ဂေဂ်ာင္က် က်ေနတဲ႕ေန႕ေတြ..
ငါေလ အေ၀းတစ္ေျမကေန
ေတြးမေျပနိုင္တဲ႕ အားမလိုအားမရစိတ္ေတြနဲ႕..
ရင္ဘတ္ေတြ ေၾကေအာင္ ေအာ္ လိုက္ခ်င္ရဲ႕..

ခ်စ္သူေရ
ေက်းဇူးျပဳျပီး
ခဏခဏ စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕..။



(အျငိမ္႕မလာခင္ တင္လိုက္တာပါ..ေၾကာ္ညာျဖတ္တယ္ေပါ႔ေနာ္....:D)

"ျမေရလ်ဥ္တို႕ ကတဲ႕ပြဲ (အပိုင္း ၃)"

ေရတမာ...ကဲ ဦးသစ္ က်ဳပ္ပဲေခၚေတာ႕မယ္ ဗ်ာ...

ဦးသစ္.....ေခၚေစဗ်ား...

ဘေလာ႕တခြင္ ၿပိဳင္ဆိုင္ကာ လင္းပါလို႕၊ (ေရတမာလားဗ်)
အိုဘေလာ႕တခြင္ ၿပိဳင္ဆိုင္ကာလင္းပါလို႕၊ ၾကယ္စံုစီ ဗုစုခ႐ုေတြနဲ႕
(ဘယ္လိုၾကီးလဲဟ)၊
ၿပိဳင္ကာေလ လိုက္မေပါပါဘု၊ ေတာင္ရွည္ၿဖဴ ေၿမွာင္ေအာင္က်ိဳက္လို႕ရယ္၊ မာန္ဟုန္တင္ ၿဖဲကာေဟာက္လိုက္မယ္၊ ကဲ မင္းသမီး ခုဆင္း
(ဝိုင္း႐ုိက္ၾကသည္႕ အသံေတြက ဆူညံစြာ)
ကဲကဲ အတည္ေခၚပါေတာ႕မယ္ကြယ္။ ဦိးသစ္ေရ။ နီနီၿမင္....နီနီၿမင္ရာ ႏွင္းဆီမမွတ္ေလနဲ႕၊ ၿဖဴၿဖဴစင္ က်ဳပ္ႏွမလိုပ၊ မူပိုကာ ၾကြရြလွေလတဲ႕ ေရေရလ်ဥ္ေခ်ာႏွမ သူဇာကညာ...........ေမ.....။


ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇါတ္စင္ေနာက္မွ အိ္မ္ကေလး မီးေလာင္ အက နွင္႕ ေထာက္ဆတ္ဆတ္ ထြက္လာသူ က အမ်ားေမွ်ာ္လင္႕ေနေသာ မင္းသမီးပါတကား။...။

ဆိုတဲ႕ သီခ်င္းလည္းၾကည္႕ဦး...
`စပါယ္ရာ တစ္၀က္ ဒရိုင္ဘာတစ္၀က္ အံုနာ ဗိုက္ေမွာက္ေသပါေစေတာ္.. လူမင္းေဒ၀ါ နတ္မင္းရာဇာ နႏၵာလွိဳင္နဲ႕ ရေစေသာ္´


ဘယ္နွယ္႕ မင္းသမီးက လာကတည္းက ေထာင္႕မက်ိဳးဘူး..ဒီပံုသာဆို အျငိ္မ္႕ သမားစဥ္ ပ်က္ေခ်ရဲ႕။မင္းသမီးက လူရႊင္ေတာ္ လုပ္ျပီး လူရႊင္ေတာ္ေလးေယာက္ က ျပိဳင္က ရမယ္႕ ပံု..။ဦးသစ္ ေသခ်ာ အနီးကပ္ ၾကည္႕ရေခ်ျပီ..။


လားလား ..မင္းသမီး အတုၾကီး...။
`ေဆာင္းခ်မ္းမိုး´ပဲ..။ သူက မင္းသမီး အ၀တ္ေတြနဲ႕ အတုေတြ ပါတပ္ဆင္ျပီး လာက ေနပါလား..။ပရိသတ္ကေတာ႕ ျမေရလ်ဥ္ဆိုတာလည္း မျမင္ဖူး..ရြာက မီးစက္အားကလည္း သိတဲ႕ အတိုင္း ဇာတ္စင္နားေတာင္ ခပ္၀ါး၀ါးကိုး။...မင္းသမီးအစစ္လို႔ခ်ည္းထင္ေနရွာတာ..။

မင္းသမီး အတုကေတာ႕ ေရွ႕ကပတ္ ေနာက္ကပတ္ ကာ ေကြးေနေအာင္ ကေနျပီ။ဒီတစ္ခါ ဦးသစ္နား ကပ္လာေတာ႕ တိုးတိုးေလး ေျပာသြားသည္..။

`မင္းသမီး က ႏွဲဆရာနဲ႕လိုက္သြားျပီသူၾကီး ေရ႕ မင္မပ်က္ေစနဲ႕ ..ဂိုးအြန္ ´တဲ႕..
ဖိုးသၾကၤန္..၊ေရတမာနဲ႕ ေတာင္ေပၚသားတို႕ကလည္း အကင္းပါးစြာ ဟန္မပ်က္
`ျမေရလ်ဥ္ ေရလ်ဥ္ ေရလ်ဥ္ ..အရိုင္းသဘင္သည္ေလးမို႕ တို႕မ်ားအားေပးခ်င္ ..´
ဆက္လုပ္ေနရသည္..။
တကယ္အားေပးခ်င္သည္႕ ျမေရလ်ဥ္ကေတာ႕ ..ခုေနျဖင္႕ ေခ်ာင္းရိုးကေန စုန္ဆင္းျပီး ဘယ္ရြာေရာက္ေနျပီ မသိ...။
ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ၾကည္႕ရတာကလည္း ညလံုးေပါက္ ကနိုင္ပံုမေပၚ..။သီခ်င္း ၄ ပုဒ္ဆံုးလွ်င္ ပစ္လဲေတာ႕မည္..
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ႔..။

ကဲ မင္းသမီးေလးရဲ႕ အက အလွေလးေတြ ျပီးတဲ႕ အခါ ပီယ၀ါစာ ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကား မ်ားကို ၾကားခ်င္တယ္ ဦးသစ္ေရ..
မွန္ပါ ဖိုးသၾကၤန္ေရ...

မင္းသမီးေလးက ေရွ႕သို႕ တေျဖးေျဖး လွမ္းလာကာ လက္အုပ္ခ်ီမိုး ကန္ေတာ႕ခ်ိဳးေလး စေလေတာ႕သည္..။
လားလား အနီးကပ္ၾကည္႔မွ ငေဆာင္းပိန္က လည္းအလ ာသား..။
မိတ္ကပ္ရဲရဲၾကားမွာ မွ မ်က္ေတာင္တုေတြ ဘာေတြနဲ႕ မသိရင္ ထိုင္းအေျခာက္ ပထမဆုရတဲ႕သူေတာင္ ငိုေလာက္တယ္ေနာ္..။
မင္းသမီး အတုက မင္းသမီး အစစ္ထက္ေခ်ာေနေသးဗ်ား..။

စင္ေအာက္က လူပ်ိဳသိုးၾကီး ကိုဘိုတို႕ဆိုတာ ဘုမသိဘမသိ လက္ေဖ်ာက္ေတြ မွုတ္ေနတာ တရႊီးရႊီး..။

` အစ္ ကိုတို႕ေရ....ဒီဖက္က အထူးခ်စ္တဲ႕ ဦးသစ္လားလို႕´
`မွန္တာေပါ႔ ျမရယ္...လွ လွခ်ည္လားလို႕´

`ကိုေရတမာ...´
`ဗ်ာ ဗ် ျမေလး ေရ..(ေ၀ါ႕)´
`ဟင္ ဘာျဖစ္တာလဲလို႕ သူမ်ားကိုၾကည္႕ ျပီး အန္တယ္လာ႕ လူဆိုး´
အေရးထဲ မင္းသမီး က လာညဳေနရာ ေရတမာ အေတာ္ ကလိကလိ ျဖစ္ေလသည္..။ေတြ႕မယ္ ေဆာင္းပိန္ စင္ေအာက္ ဆင္းမွ ဆုေၾကးေတြ ကို အရက္ ၀ယ္တိုက္ခိုင္းရမယ္။

`ကိုဖန္သၾကိဳး´
` ဖိုးသၾကၤန္ပါဗ် မမျမ´
`က်ီစားတာပါကြယ္....မင္းကလည္း´
`ေအာင္မငီး ဒြက္ခြ.....ဒီညေတာ႕ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ကုပ္ေနရမယ္႕ ည ထင္ပါ႔´
`ဟဲ ဟဲ ဖိုးသၾကၤန္ကေတာ႕ ေျပာေရာ႕မယ္..ကဲ ေနာက္ဆံုးက ဘယ္သူေလးလဲ ဟဲ႕....ေသးလြန္းလို႕ေထာင္႕ကပ္ေနတာ ..ေပၚေပၚေလးလားဟဲ႕´

`မမ မမ မမျမ
အက ပထမ
ကပါကပါ မမရာ
ညညလသာသာ
ညအခါ ငါစာရ..
အေၾကာ္သည္ ကုလားမ ေပးတာဗ်..´


ေတာင္ေပၚသားက မထင္ပဲ ထပ်က္ေလရာ ..ဦးသစ္ တို႕က အတုိင္အေဖာက္ညီညီ ၀ိုင္းရိုက္ၾကဟန္ျပဳၾကေလသည္..။
`ကဲ ကဲ
မင္းဂ်ီးေတာ္ အေၾကာ္သည္ ကုလားမ က မင္း ကို စာေပးမလားဟ´
`ဟာ ဦးသစ္ ကလည္းက်ဳပ္က စာေပးတယ္ပဲေျပာတာ ..ဘာစာလဲ ေျပာသလားဗ်..အဲဒါေနာက္ေန႕ သူ႕ သမီးေက်ာင္းမတက္နိုင္လို႕ ေပးခိုင္းတဲ႕ ခြင္႕တိုင္စာဗ်..တကတည္းး´
၀ိုင္းအံုက ရိုက္ၾကေလသည္..။

`အစ္ကို တို႕ေရ..ေရွးဦးစြာ ဂါရ၀ ျပဳခ်င္တာကေတာ႕ သမီးရဲ႕ သင္ဆရာ လည္းျဖစ္ က်ားစရာ ..အဲ ၾကားစရာလည္းျဖစ္တဲ႕ အကပညာေက်ာ္ ဦးဖိုးစိန္ပါ..။
`ေဩာ္ မင္းသမီးရဲ႕ ဆရာက ဖိုးစိန္ပဲကြ...ဆရာေကာင္းတပည္႕ ကိုးကြ´
`ေနာက္သမီးဆိုမယ္႕ သီခ်င္းေလး ကိုေရးစပ္ေပးသူက ရြာစားေလး ကို ၀ိုင္တီယူပါ..´
`မိတ္ကပ္ အလွ ဖန္တီးေပးျပီး လိုအပ္တဲ႕ ကိရိယာတန္ဆာပလာဆင္သူကေတာ႕ ေႏြးေနျခည္ပါ..´
`အ၀တ္အစားဒီဇိုင္း တီထြင္ေပးသူ ထင္းထင္းေတလာ ´နဲ႕သမီး ရဲ႕ အက အလွ ကို အားေပးၾကတဲ႕ဘေလာ႕ဂါရြာသူရြာသား အေပါင္းကိုလည္းေက်းဇူးေတာ္အနႏၱတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း သမီး ေဖ်ာ္ေျဖခ်င္တဲ႕ သီခ်င္းေလး က ...ဒီလိုပါတဲ႕ရွင္´

`ၾကားခ်င္ရင္ ..ကုလား..ကုလားးး.....´
`ဟဲ႕ေကာင္မေလး ညည္းေနာ္ ေပါက္ကရ´
`ေဩာ္ ဦးသစ္ရယ္ မီးက ဘာေျပာလို႕တုန္း

ၾကားခ်င္ရင္ ကုလားအရင္ နားဆင္ လို႕ ေျပာမလို႔ပါ ..ဟြန္႕´


.....................................................အပိုင္း (၄)ေမွ်ာ္......................................................

ျမေရလ်ဥ္တို႕ ကတဲ႕ပြဲ (၂)

ပြဲစမယ္႕ည..

အရင္ဆံုး ပရိသတ္ေတြရဲ႕ ျမင္ကြင္း..နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနေလးတစ္ခ်က္ေျပာျပမယ္..။
ထံုးစံအတိုင္းေပါ႔ေလ..ရြာသူရြာသားေတြ ကြမ္းေတြ၀ါးလို႕ ပြဲၾကည႕္ဖ်ာေတြ လုၾက..မိန္းကေလးေတြကလည္း ပြဲခင္းမစခင္ အတင္းတုတ္ၾကေပါ႔ေလ..

အဓိက ကေတာ႕ ရြာမွာ လတ္တေလာမဂၤလာေဆာင္မယ္႕ ေတာေဂၚလီစိုင္းသာေအး အေၾကာင္းပဲ။ရြာေတာင္ပိုင္းက မိၾကယ္ ကပဲဖြတာ။အမယ္ ဒီသတင္းက ေဂၚမစြံကိုဘိုတို႕ေတာ႕စိတ္အလြန္၀င္စားတဲ႕ သတင္းဗ်။ေနာက္တစ္ခုက ထင္းထင္းေတလာ ေကာင္းေၾကာင္း၊ ..ခ်ဳပ္ျပီးရင္ လက္မလႊတ္နိုင္ေၾကာင္း၊
ေျပာေနတုန္း မက္မက္ ေရာက္လာတယ္ ။စကပ္ေလး ကို ခါးက ကိုင္လို႕..။လက္မလႊတ္နိုင္ဘူးဆိုတာ အဲလိုေလ၊ပြဲကလည္း စကာနီး
ထင္းထင္း ကလည္း လာခ်င္၊အပ္ထားတဲ႕ မက္မက္ တို႕ လည္း၀ိုင္းေတာင္းေတာ႕ စကပ္ ကို ခါးမွာသားေရၾကိဳးထည္႕ေပးဖို႕ ေမ႕သြားသတဲ႕..။ဒါေၾကာင္႕ မမေရာင္ က ခုနေျပာေနတာ။ လက္မလႊတ္နိုင္ဘူး ဆိုတာ ...။
ဒီလို ဒီလို အစရွိသျဖင္႕ ေရွာ႕ေသးေသးေလး ေတြကတစ္မ်ိဳး..၊
ဒီၾကားထဲ ေမေလး ကိုယ္က ပိစိေကြး မိၾကယ္ ဖ်ာေပၚေရာက္တာနဲ႕ ပြစိပြစိျငင္းၾကခံုၾက..၊
လူရႊင္ေတာ္ၾကီး ဦးသစ္ကလည္း တစ္မ်ိဳးရယ္...မင္းသမီးေတြ အ၀တ္လဲေနတဲ႕ ထရံနားကပ္ျပီး ပါးစပ္ကလည္းေအာ္ေသးတယ္
`အားပါး´
ေနာက္လိုက္ လူရႊင္ေတာ္ငယ္ေလးေတြ ျဖစ္တဲ႕ ဖိုးသၾကၤန္ တို႕ ကလည္း စိတ္၀င္တစားနဲ႕ ေမးတယ္
`ဦးသစ္ ဘာျမင္လို႕လဲ´
`နင္႕ အဘ ထရံစ စူးတာဟ´

အဲလိုေနာ္.။


....ဒီလိုနဲ႕ ပြဲက စေရာ...................


ဒလန္႕ ဒလန္႕ ဂ်ိမ္း..
ပလို႕ဂ်ိ..

တီးတီးတီ ..တီးတီတီေတာ္........
ဦးသစ္ ------`ဗုဒၶံ ဓမၼံ သံဃံ သံုးၿဖာရတနာ၊ စိတ္ဝယ္ပိုက္ပါလို႕၊ အမယ္မင္း ေစရာေတြးရပါေတာ႕မယ္၊
ေရႊဘဝင္ ေလယာဥ္ေဆာင္႕သလိုႏွယ္၊ ပီပီၿပင္ ဝီထီ စိတ္ယိုင္တဲ႕
ပန္းတို႕သခင္၊ ပန္းဘုရင္တုိ႕အေၾကာင္း.ေဟာင္းဟာင္း ပန္းတို႕သခင္ အေၾကာင္းေဟာင္...´

ေရတမာ-------`ခြန္းေထာက္လႊာ ပဏာမနဲ႕ စာသလို႕ေခြ်လိုက္တာ ကိုၾကီးသစ္လားဗ်ာ´
ဦးသစ္-------`မွန္ပါ ေရတမာရဲ႕..´


ဦးသစ္-------`ကဲ ဒီလို နိဒါန္းပဏာမ စကားဟၿပီးလို႕မို႕ ေအးေအးမေန၊ သဟာေဆြ ဟဒယၿမဴးရေအာင္
ဤကဗ်ာ ဟိုဒီ မေရာက္ကိုၿဖင္႕သညာဉာဏ္တံခါးလွစ္လို႕ရယ္၊
(Typing ၿမန္ၿမန္နဲ႕) အသာၾကည္ ရမ္းကာစပ္လိုက္မယ္၊
လာေရာ႕လဟယ္..´

ဖိုးသၾကၤန္-------`ေကာင္းလိုက္တဲ႕ စာသားဗ်ာ´.
ဦးသစ္-------ဖိုးသၾကၤန္ေရ..
ဖိုးသၾကၤန္----ဗ်ာဗ် ဦးသစ္..
ဦးသစ္ ---------ေပ်ာ္တယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ..
ဖိုးသၾကၤန္ ----ေပ်ာ္တာေပါ႔ ဦးသစ္ရယ္

`ေဩာ္ တစ္နွစ္တစ္ခါ ေရာက္လာေနက် ေတာ္သလင္းးးလ...လ..လ.´

ဦးသစ္ စကားမဆံုး သတင္းစာလိပ္ျဖင္႕ ေရတမာက ခ်လိုက္ရင္း

` ျဗန္း ျဗန္း ျဗန္း ဟင္ သူ႕ အဘ ေတာ္သလင္း ...သီတင္းကြ်တ္လုပ္ပါဗ်..ခင္ဗ်ားက´
`မွားသြားလို႕ပါကြာ..မင္းတို႕ ကလည္း..´
`ေဩာ္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေရာက္လာေနက် ခုလို သီတင္းကြ်တ္ကာလ ေလးမွာ ..ရြာသားေတြ စုစုစည္းစည္း နဲ႕ ခုလို ကၾကရတာ မေပ်ာ္ဘူးလားဗ်ာ´

ဒီအခ်ိန္မွာ ပြဲ၀င္ေၾကး ေဒၚလာ ၅၀ ေပးရလို႕ မေက်နပ္ေနတဲ႕ ေတာင္ေပၚသား က ေယာင္ျပီး
`မေပ်ာ္ဘူးဗ်ာ´ ဟုေအာ္မိေလသည္..။

အမွန္က `ေပ်ာ္ေတာ႕ပါဗ်ာ ဘာညာ´
ရုတ္တရက္ သူၾကီး ဦးသစ္ေၾကာင္သြားတယ္။
ဘာေျပာရမလဲ မသိေတာ႕ဘူး။
သူကပါေယာင္ျပီး

`ဟုတ္တာေပါ႔ဗ်ာ ..ဘယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမတုန္းဗ်ေနာ္..´
သူကလည္း မနက္က မိန္းမ က သူအနုပညာပိုးထျပီး ဒီဇါတ္ကိုထြင္တာ ေငြခုနစ္ေသာင္းဆိုက္ရတာနဲ႕ မေက်မနပ္ လိမ္ဆြဲခံထားရတာကို သတိရသြားတာကိုး။

အင္း ဒီလိုသာ ထင္ရာေျပာေနၾကရင္ ပြဲက ပ်က္မယ္..မင္းသမီး အျမန္ေခၚမွပါဆိုျပီး...ေရတမာက စကားလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသည္..။
`ဦးသစ္ေရ..မင္းသမီးေခၚဗ်ာ..ခင္ဗ်ား အစြမ္း ၾကည္႕မယ္..´

`ဟဲ ဟဲ ေရတမာ ရ က်ဳပ္က သူမ်ားလူရႊင္ေတာ္ေတြမင္းသမီးေခၚတာ ၾကည္႕ ျပီးရိုးသဗ်ာ..ဆန္းဆန္းေလးေခၚခ်င္တာဗ်´
`အလဲ႕ ဘယ္လိုတုန္းဗ်´
` မင္းသမီး ဒီမွာဧည္႕သည္ေရာက္ေနတယ္ ..ထြက္ခဲ႕..´
` အင္ အင္ အင္ ..ေသစမ္းေသစမ္း ခင္ဗ်ား အဲဒါ မင္းသမီး ကို အသစ္အဆန္းေခၚတာလားဗ်´
`တိဘူးေလကြာ ဘယ္သူနဲ႕ မွ မတူေအာင္ ေခၚတာကို´

ဦးသစ္က လက္ညွိဳးေလးအား ပါးစပ္ထဲ ထည္႕ ၍မ်က္လံုးေလးအား ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းလိုက္ေလသည္..။

ပရိသတ္ကလည္းေတြးသည္..။ သူၾကီး က ဘယ္ဆိုးလို႕ လဲေပါ႔..။



.......အပိုင္း (၃)ေမွ်ာ္..အိပ္ခ်င္လာလို႕ ..ေဆာဒီး.....



ြ

"ျမေရလ်ဥ္တို႕ ကတဲ႕ပြဲ(သို႕မဟုတ္)ကေမာက္ကမ အိပ္မက္"

ဘေလာ႕ဂါတို႕ရြာမွာ သီတင္းကြ်တ္မီးထြန္းပြဲ အတြက္ အျငိမ္႕ ငွားပါတယ္တဲ႕။ဦးေဆာင္တဲ႕ ကာလသားေတြက ေတာ႕ ကာလသားေေခါင္း ကိုမိုးကုတ္ေခၚ သမားေတာ္ဦးဘိုၾကီး၊ကိုေတာင္ေပၚသား၊ကာလသားေပါက္စေနာက္လိုက္ေတြကေတာ႕

ဖိုးသၾကၤန္၊တလႏြန္နဲ႕ ေရတမာတို႕ အဖြဲ႕ေတြေပါ႔ေလ။အားလံုးကလည္း သိေတာ္မူတဲ႕ အတိုင္း လယ္ရွင္ယာရွင္ သူေဌးသားေတြကလား။ေငြစေလးရႊင္ေတာ႕လည္း ျမိဳ႕က နာမည္ေက်ာ္ မင္းသမီးေခ်ာ `ျမေရလ်ဥ္´ပါတဲ႕ အျငိမ္႕ ကို မွ သြင္းခ်င္ပါတယ္ လို႕ သူၾကီး ဦးသီဟသစ္ ကို ဂ်ီက်တယ္။ဦးသစ္ကလည္း သူက သိပ္စိတ္မပါေပမယ္႕ သူၾကီးကေတာ္ မနွင္းဆီျဖဴက ရြာမွာ ပြဲျပတ္ေနတာ ၾကာျပီ၊ကေလးေတြ အၾကိဳက္ စီစဥ္ေပးလိုက္ဘာညာေလသံပစ္ လိုက္တာနဲ႕ ျပာျပာသလဲ ကို စီစဥ္ေတာ႕တာကိုး။(ေဩာ္ ..သူၾကီး ..သူၾကီး)

တကယ္တမ္း ပြဲလည္း စကာနီးေရာ ..၀ါသနာမပါဘူးဆိုတဲ႕ ဦးသစ္ကပဲ လူရႊင္ေတာ္ ၀င္လုပ္ခ်င္လာေရာ..။

ဒီေတာ႕ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ ထုတ္တယ္။ရြာသားေတြ ၀ါသနာပါရင္ စင္ေပၚတက္ျပီးေဖ်ာ္ေျဖခြင္႕ရမယ္။တစ္ေယာက္ ေဖာင္ဖိုး ေဒၚလာ ၅၀ ေပးရမယ္တဲ႕။နဂိုကတည္းက အနုပညာပိုးက ရြေနတဲ႕ ဖိုးသၾကၤန္က အရင္စ ျပီး စာရင္းသြင္းတယ္ေလ..။ W ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးဖို႕စုထားတဲ႕ေဒၚလာ ၁၀၀ ထဲကေန စြန္႕စြန္႕စားစား ၅၀ ေပးပစ္လိုက္တာ .နည္းတဲ႕ ၀ါသနာေတာ႕ မဟုတ္ဘူးေနာ္..။တလႏြန္ ကလည္း မိညိဳ တားတဲ႕ၾကားက စာရင္းလာသြင္းတယ္။သူကတကယ္ေတာ႕ သီခ်င္း ပဲ ဆိုခ်င္တာ။သူၾကီးက `သိပ္ေတာ႔မေသခ်ာဘူး..ၾကံဳရာ က်ရာ ကသရုပ္ေဆာင္တာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္ ။အခမ္းအနားမွဴးကေန ..ျပဇာတ္မင္းသားအထိ ေနရာရွိတယ္..ကံပဲ ´ ဆိုမွပဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆိုျပီး မ်က္စိမွိတ္စာရင္းေပးျပီး ျပန္သြားတယ္။ဒီလိုနဲ႕ ပြဲက ရြာသားေတြပြဲ လို႔ပဲ ေနာက္ဆံုးေျပာရမွာေပါ႔ေလ..။

ဒီသတင္းၾကားကတည္းက ရြာထဲက ကြမ္းေတာင္ကိုင္.ပန္းေတာင္ကိုင္.မက္မက္တို႕ ၊ေရာင္ျပန္တိို႕ ၊ေမဇင္ တို႕ေတြက ပြဲ ကို စိတ္၀င္စားေနျပီ။ကိုယ္႕ရြာသားေတြ ကို အားေပးမယ္ေပါ႔..။၀တ္ရမယ္႔ အ၀တ္ေတြေတာင္ ရြာထဲက ထင္းထင္း ေတလာ မွာ အပ္ျပီး ၾကျပီ။ ျမန္ၾကပံု။

ခက္ေနတာ က အဆိပ္ခြက္နဲ႕ ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ပဲ။သူတို႕ က ျပဇါတ္မင္းသားလုပ္ခ်င္တာ။

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ သူတို႕ က အဲဒီက ဇာတ္အဖြဲ႕မွာပါလာတဲ႕ .ျပဇာတ္မင္းသမီး ၾကယ္ျဖဴစင္္ ကို ၾကိတ္ခိုက္ေနၾကတာကိုး။မင္းသမီး ကလည္း ရြာ ကို ပြဲကိစၥနဲ႕ လာရင္းတည္းရင္း က သူတို႕ ကို ထင္းေခြေရခပ္ မွာ အကူအညီေတာင္းရပံုရပါတယ္။ လိုက္ေလ်ာညီေထြေတာ႕ ေပါင္းရတာေပါ႔..။

ဒီလိုသာ ေနရာတိုင္းရြာသားေတြခ်ည္း သရုပ္ေဆာင္ၾက…၀င္ႏႊဲေနၾကရင္ တစ္ည ကို ၂၀ နဲ႕ငွားလာတဲ႕ ဇာတ္မင္းသား ရွင္ရဲထြဋ္ တို႕ ကို ေပးထားရတာက အလကားျဖစ္ေတာ႕မွာ..။ေနာက္ဆံုးေတာ႕ သူၾကီးဦးသစ္က ရွင္ရဲထြဋ္တို႕ နဲ႕ ညွိရတာေပါ႔..။သူတို႕ကလည္းအိုေကတယ္။ Tiger ဆယ္္ကဒ္ ၀ယ္ေပးထားရင္ ရြာသားေတြ ကို လည္းမေႏွာင္႕ယွက္ဘူး…၀င္လည္း မပါဘူး ..။ဒါ႔ အျပင္ သရုပ္ေဆာင္တာပါ အပိုအေနနဲ႕ သင္ေပးလိုက္မယ္တဲ႕။။အိုေကခ်က္ေနာ္။

အဲသလိုနဲ႕ေပါ႔ေလ…ပြဲကမယ္႕ေန႕ ကိုေရာက္လာေတာ႕…..။

(အပိုင္း ၂ ေမွ်ာ္)

"အတြင္း ဒဏ္"

အလြမ္းဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းကို ေျပာဖို႕
အခ်ိန္က ေစာေနေသးလို႕လား..

နံနက္ခင္းက ေန ည ...
စိတ္ထဲက ေတာ႕ `တ´ မိခဲ႕ ဖူး..
ဒီလိုပါပဲ အခ်စ္ရယ္
ေဖာ္ျပခ်က္ က ခံစားခ်က္ထက္ ပို အေရာင္လက္ေနမွာပဲ စိုးတယ္..။

ခိုးခိုး ခ်စ္တတ္တဲ႕ ငါ႕ အတြက္ေတာ႕ မလြယ္ပါဘူး..။

"ရွင္သန္မွဳ ဆိုတာ က်ားကုတ္က်ားခဲ ႏိုင္သလား"

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အနႏၱနဲ႕
ဘ၀ က တနံတလ်ား..

သူနဲ႕ငါ ဆိုတဲ႕ ဆက္သြယ္ခ်က္နဲ႕
အျပန္အသြားေတြ ၾကည္႕ ၾကည္႕ျပီး
ရင္မခ်ိတာေတြမ်ား...ပါေပါ႔။


ဟိုမွာအျပာေရာင္ မိုးသား။
မုန္တို္င္းလည္း လြင္႕စင္သြားေရာ
ခံစားႏုိင္စရာ အင္အားကမရွိ
ငါဘယ္လိုမွ ထ မၾကည္႕ႏိုင္ခဲ႔။
`ေငြေရာင္အနားသတ္ရွိစျမဲ´ လို႕ အားေပးဖူးသူေတြကိုေတာ႕
ေက်းဇူးတင္ပါရဲ႕...။


အေႏွာင္အဖြဲ႕ခံရင္းနဲ႕ပဲ
ေလွာင္ခဲ႕ ပိတ္ခဲ႕တဲ႕ ကိုယ္႕အတၱေတြကိုလည္း ရြံတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ဒီႏြံထဲမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္။

ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ ဆိုတာကိုေတာ႕
လက္ဖြဲ႕အင္းအိုင္ တစ္ခု လို..
မယံုတစ္၀က္ ယံုတစ္၀က္ စိတ္နဲ႕..
လိုရမယ္ရ လက္ေမာင္းမွာခ်ိတ္ထားရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ လာေခၚမယ္ထင္တဲ႕ ရထားကလည္း
ဘူတာစဥ္ အ၀င္ေနာက္က်ေနလားမသိ..
အခ်ိန္ေတြ မတိက်ေတာ႔ဘူး။


(ပို႕မယ္႕ပို႕ျပီ ဆိုေတာ႕လည္း.....)
ကူးတို႕ေရာက္ေအာင္ ပို႕ၾကပါကြဲ႕..
ငါတို႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေလ..။

"ကြ်န္မ ဖမ္းမိလိုက္တဲ႕ အရာ"

ေႏြဆိုတာ ငါမသိဘူး..
ေရခ်မ္းစင္ေတြပဲ ေရြးေရြးျမင္တတ္လို႕..။

ခ်စ္ျခင္းမွာတန္ခိုးရွိတယ္ဆိုတဲ႕ အသိနဲ႕
ေတာင္ပံေတြတပ္တပ္ျပီး ပ်ံရဲတဲ႕ အထိ
သတၱိေတြကလည္း အစြန္းေရာက္..။


အစစ္အမွန္ ဟုတ္ပါရဲ႕လား...?
အစစ္အမွန္ ဟုတ္ပါရဲ႕လား...?
ဒီေမးခြန္းနဲ႕ပဲ............................................

အခ်ိန္ေတြကုန္လာမွ..
အခ်စ္မခံရဘူး တဲ႕...
အျဖစ္မွန္ကို သိတယ္..။
ဒီအထိေရာ ငါသင္ခန္းစာ ရလို႕လား...။


`မင္းမမုန္းရင္ ထြက္ခဲ႕ေတာ႕´
ဒီသီခ်င္းကို မင္းရင္ခြင္ေရွ႕ သြားသြားေအာ္..
`ရွင္ေတာ္ေတာ္ ေနႏုိင္ရက္္တယ္´..
ခါးေထာက္ရန္ေတြ႔..
မင္းကေတာ႕ အတိတ္ေမ႕ ေရာဂါထင္ပါ႕။

ကြမ္းတစ္ရာ ေရတစ္မွဳတ္ကို အဟုတ္ၾကီးထင္တဲ႕ ငါ..
ဒါဟာေသမိန္႕..
ငါမထင္..ငါမျမင္.
ငါ႔ဘ၀င္က ၾကင္နာမွဳမွာပဲ ရွံဳးလိုက္တာကိုး။


ေနာက္ေတာ႕လည္း
ေရခ်မ္းစင္ေတြ ျမင္တိုင္း မ ေအးျမတတ္ ေတာ႕။
ေႏြေရာက္ျပီဆိုတဲ႕ ..အသိကသာ ၾကီး စိုး..လို႕................။

`ငါးမည္ရ ကြ်န္မ ျမေရလ်ဥ္´

ငယ္ငယ္ကရာဇ၀င္ေလး


ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးတိတ္ဆိတ္.... တုပ္တုပ္မွ်မလွဳပ္ရဲ..
(၇)တန္းေအ အခန္းထဲမွာေပါ႔.....။
ေဒၚသန္းသန္း ဆိုရင္ အားလံုးကေၾကာက္ရသည္။အဂၤလိပ္စာ အသင္ေကာင္းသလို ဒဏ္ေပးကလည္း ၾကမ္းသည္။
မွားျပီလားေဟ႕ .တစ္လံုး..ေျပးလိုက္စမ္းေဟ႕ ေခြးလို။
ဒီနွစ္.... ဒီနွစ္ထပ္စာသင္ေဆာင္ အေပၚထပ္ေရာက္တာ ကံေကာင္းသည္။ မဟုတ္ရင္ သူ ဒီလုိ ၾကမ္းျပင္ေပၚေျပးခိုင္းပံုနဲ႕ မသက္သာ။ေအာက္ထပ္တမံသလင္းေပၚမွာဆို ဒူးေတြေတာင္ ဆုတ္ျပဲေလာက္ရဲ႕။စာသင္ခံုေတြ တစ္တန္းျပီးတစ္တန္းျပီးသြားျပီ။
အာဇာနည္ သန္းသန္းကလည္း ဒဏ္ေပးေကာင္းဆဲ။
ဖတ္စာအုပ္ထဲကၾကည္႕ကူးတာေတာင္မွားတယ္ ဟုတ္လား...ဟိုဘက္ဒီဘက္ ၁၀ခါေျပးမယ္။
နားထဲသို႕ ဆရာမအသံ ထိုးေဖာက္လာေလေလ ေၾကာက္ေလေလ။ေရွ႕က စာသင္ခံုေတြကသူငယ္ခ်င္းေတြ အလွည္႕ေတာင္ျပီးျပီ။ဒါျပီးရင္ ငါတို႕ အတန္း ငါတို႕ခံု။ထပ္ကာတလဲလဲ စစ္ထားေသာ စာမ်က္နွာမ်ားကုိပဲ ထပ္ၾကည္႕ရျပန္သည္။

ေနာက္တစ္တန္း..
ရင္ထဲ ဒိန္း ကနဲ..။ေမာ႕ၾကည္႕ေတာ႕ ဆရာမ။ ဟင္း ..... သြားရမွာေပါ႔ေလ။
`.............´ညည္းတို႕ ခံုတန္းကလူေတြ အလွည္႕ေလ။

ဟုတ္ကဲ႕ ဆရာမ။ျပီးေတာ႕ ကမန္းကတမ္း အေျပး။
အမေလး လဲျပီေတာ႕။


၀ါးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးဟားးးးးးးဟားးး


တစ္တန္းလံုး ရယ္သံေတြ နားထဲမွာ..။

အဲဒီ႕ေန႕က စ လို႕ ေျပာၾကတယ္။ သူေပါ႔ ဆရာမကိုေၾကာက္ျပီး ဒူးေတြေခ်ာင္က်သြားတာ တဲ႕။


ရဲမင္း ဆိုတဲ႕ေမာ္နီတာ က စေခၚလိုက္တဲ႕ နာမည္ေျပာင္ တစ္ခုကလည္း ဒီေန႕အထိ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား ေရပန္းစားဆဲ။

`ေဒါင္ခ်ဴး´ တဲ႕။

ဟဲ ဟဲ စိတ္၀င္စားေအာင္ စာသံေပသံနဲ႕ ေရးလိုက္တာ။ နာမည္ေျပာင္ၾကီး က မလွလို႕ေလ။

ေနာက္ တစ္ခါတုန္းက တကၠသိုလ္ မွာေပါ႔..

ေက်ာင္းကားေပၚမွာ လိုက္ လိုက္ စတတ္ တဲ႕ မ်က္လံုးျပဴးျပဴးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေၾကာင္႕ ရခဲ႕တာက ` သာလိကာ´ တဲ႕။
ေအးေပါ႔ ကိုယ္က သူ႕ ကို `ဇီးကြက္ ´ လို႕ ေခၚျပီး အရင္ စဖဲ႕ တာကိုး။သူ႕နဖူးက မွဲ႕ေၾကာင္႕ လူတိုင္းက က်ားခင္စိန္ လို႕ေခၚတာကိုေတာင္ အဲဒါ ပဲျပဳတ္ေစ႕ ၾကီး ကပ္ေနတာဟ ဆိုျပီး `ပဲဲဲျပဳတ္´လို႕ လည္းနာမည္ေပးမိေသးတယ္။ ျမေရလ်ဥ္ နာမည္ေပးေတာ္တာေတာ႕ သက္ပိုင္သူ ေျပာျပီး ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္။ဒီလို အေပးေတာ္ေတာ႕ တစ္ဦးေမတၱာ တစ္ဦးမွာ ဆိုသလို ျပန္ေပးလိုက္တဲ႕ နာမည္ေတြကလည္းမနည္းပါဘူး။

ငယ္ငယ္ ကပါပဲ။ဒါက ကိုးတန္းက်ဴရွင္မွာ။ ေနရာတကာ စြာ ..စြာ နိုင္လြန္းတဲ႕ ျမေရလ်ဥ္ က ဘယ္က်ားမွလည္း ဗိုလ္မထားခ်င္ဘူး။ဒီေတာ႕ ဆရာ စာသင္ရင္ ေကာင္ေလးေတြနဲ႕ ျပိဳင္ပါတယ္။ဆရာ နဲ႕ ျငင္းပါတယ္။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေကာင္ေလးေတြကလည္း အျမင္ကပ္ပါတယ္။တစ္စံုတစ္ေယာက္က လြဲရင္ေပါ႔ေလ။အဟဲ ဒါက ေၾကာ္ျငာေနာ္။ေနာက္ေတာ႕ ေနရာတကာ ပါလြန္းတဲ႕ ျမေရလ်ဥ္ ကို သူတို႕ ကြယ္ရာ ကေခၚပါသတဲ႔။
`ပါပါ´တဲ႕။
ရင္နာစရာေကာင္းတာကေတာ႕ အဲဒီ႕ခုနကေျပာတဲ႕ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကလည္း ေနာက္ပိုင္း လူခ်င္းကြဲသြားေတာ႕ကိုယ္႕ကိုု သတိရေၾကာင္း လူၾကံဳနဲ႕ မွာတမ္းေခြ်တိုင္း `ပါပါ႕ ကို သတိရတယ္ ရည္းစားရေနျပီလား´တဲ႕။ၾကားရတာ နားထဲ ကလန္႕ျပီး ကဗ်ာမဆန္မွဳေၾကာင္႕ သူ႕ကိုလည္းရင္မခုန္ျဖစ္ေတာ႕ပါဘူး။



ခုေတာ႕ အသည္းကြဲသေယာင္ဘာေယာင္ေယာင္နဲ႕ ဘေလာ႕ဘာေလးေရးမယ္ေပါ႔။ဘေလာ႕ေပၚတက္တယ္။
သက္ပိုင္သူ ကစျပီးေစ်းဦးေပါက္ေခၚပစ္လိုက္တယ္။ အေမေရယာဥ္တဲ႕။ေမာ္ေတာ္ဘုတ္လို႕ မေခၚတာပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကဲ ..သက္ပိုင္ေျပာင္ေရ..အမွတ္တရ နစ္ အေၾကြးေၾကျပီေနာ္..။
ဘာလဲ တကယ္႕ နစ္ကို ထည္႕မေရးလို႕ မေက်နပ္ဘူးလား။အိုေကေလ။ေျပာလိုက္ပါ႕မယ္။အဓိက သူေျပာေစခ်င္တာက ဒါကိုး။

ဒီလိုပါရွင္ ။ငယ္ငယ္ကေရာ။တကၠသိုလ္ေရာ။အခု ဘေလာ႕ ေရးေနတဲ႕ ကာလေတြမွာေရာ ေတာ႕..အားလံုးက တစ္ညီတစ္ညြတ္ထဲေခၚၾကတဲ႕ နာမည္ေလးက..
`ေခ်ာစုခင္´တဲ႕။

တူမတူေတာ႕ အထက္ကပံုတြင္ၾကည္႔ပါ။

အိုးမိုင္ ဂရမ္းမား..အိုးမိုင္ ဂရမ္းဖား....တို႕

သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္။တစ္ေနရာရာေရာက္လို႔မ်ား ေပါက္ကရ လုပ္တတ္တဲ႕သူ ေတြေတြ႕ရင္ နင္႕အမ်ိဳးလားလို႕ ၾကည္႕ရတယ္တဲ႕။အဲဒီ႕လိုဆိုကတည္းက စဥ္းစားသာၾကည္႔။

ပထမဆံုး ကြ်န္မတို႕ အဖိုးဘက္က နွမေတြအေၾကာင္းေျပာျပမယ္။ကြ်န္မ အဖိုးမွာ နွမ အပ်ိဳၾကီး နွစ္ေယာက္ နဲ႕အစ္ကို တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ေတာမွာေနသူေတြလည္းျဖစ္ ၊ပညာဘာညာကတည္း ေရးတတ္ဖတ္တတ္ရံုသာေလ႕လာခဲ႕တယ္ဆိုေတာ႕ကာ အင္မတန္ အေျပာရက်ပ္တာကလား။( အဲ..သူတို႕အေၾကာင္းေျပာရင္း သူတို႕ေလသံေတြ ၀င္လာျပီ) ။ငယ္ငယ္ကဆို သူတို႕ ရွိရာ လက္ပံတန္း ျမိဳ႕ ကို ေႏြေက်ာင္းပိတ္တိုင္း ကြ်န္မတို႕ေမာင္နွမ၀မ္းကြဲေတြ ျပန္ၾကတယ္။အဲဒီ႕လို ျပန္တိုင္း အဖိုးနွမေတြ အိမ္ဖက္လည္းသြားလည္ရေသးတယ္။ကေလးေပမယ္႔ လူမွဳေရးစိတ္ဓါတ္ေလး ငယ္ငယ္ကတည္းက ရွိရွာတယ္လို႔ မေတြးလိုက္နဲ႕ဦး။ကေလးဆိုေတာ႕ အိမ္ထဲမေနရျပီးေရာ လူၾကီးေတြ သြားေလရာ လိုက္ခ်င္တာရယ္၊သူတို႕ အိမ္ေတြမွာရွိတဲ႔ မရမ္းသီး အခ်ိဳသီး ကို စားခ်င္တာရယ္.၊အိမ္အ၀င္၀က ေရတြင္းၾကီး ကို ကေလးပီပီ ငံု႕ငံု႕ ၾကည္႕ခ်င္တာရယ္ ေတြေၾကာင္႕ လူၾကီးေတြ ကမသြားေတာင္ ကိုယ္က ေလသံေလးေပးရတယ္။
ဖြားေငြနဲ႕ ဖြားေရႊလည္း ေတြ႔ရေသးဘူးေနာ္..မီးမီးတို႕ ကို သူတို႕ က ခ်စ္ဖူးလား။ေမးသံေတာင္မၾကားဘူး ဘာညာေပါ႔။(ေျပာရဦးမယ္ ျမေရလ်ဥ္က ငယ္ငယ္ထဲက စကားတတ္တယ္ဆိုပဲ ..အမ်ိဳးေတြပဲေျပာၾကတာ အင္း စကားၾကီး စကားက်ယ္ကလည္းေျပာတယ္တဲ႕..)
ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႕အိမ္ေရာက္ျပီ ဆိုတာနဲ႕ ေႏြမပိတ္ခင္က က်က္ထားတဲ႕ ကဗ်ာေလး ႏွစ္ပုဒ္ သံုးပုဒ္ေလာက္ ဆိုျပျပီး ခ်ေကြ်းသမွ် ၀ါးေတာ႕တာပဲ။ေခ်ာက္တိေခ်ာက္ခ်က္ေရာင္းေနရတဲ႕ အဖြားၾကီး ေတြရဲ႕ေတာအိမ္ဆိုင္ေလး က ထန္းညက္ေခ်ာင္းကေန မန္က်ည္းေစ႕ေလွာ္အထိ ပါ၀ါမကူေရမရွဴ ပဲ ၀ါးတာေပါ႔။
အျပန္က်ေတာ႕ လည္း သူတို႕ ကေပးတဲ႕ မုန္႕ဖိုး ငါးက်ပ္ ကို ရလို႕ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ရေသး။

ေျပာခ်င္တာက သူတို႕ေတြ ရန္ကုန္ကို ေဆးကု ဖို႕လာၾကတဲ႕ အေၾကာင္းပါ။ေတာမွာ ဘာမဆို အလကားရျပီး ပိုက္ဆံလည္း ကုန္စရာ မရွိ၊နဂိုကလည္း ကပ္ေစးနဲတဲ႕ေရွးလူၾကီးေတြဆိုေတာ႔ ခက္ၾကပံုမ်ားေျပာပါတယ္။

ဖြားေငြက မ်က္စိခြဲဖို႕ ရန္ကုန္ လာတာပါ။ေရာက္လည္းေရာက္ေရာ ကြ်န္မတို႕ အေမ ကို ေငြထုတ္ေပးျပီး ပန္းသီး၀ယ္ခိုင္းပါေတာ႕တယ္။ ပန္းသီးတစ္လံုးကို ၃၀၀ ေလာက္ ရွိေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာသူက ေငြတစ္ရာ ေပးျပီး ၁၀လံုး၀ယ္ခိုင္းပါေရာလား။ အဲ ..ျပႆနာက အဲဒါမဟုတ္ဘူး။ျပႆနာက ကြ်န္မတို႕ ဘယ္ေတာ႕ ပန္းသီးစားစား သူ႕ ပန္းသီး လို႕ခ်ည္း ျပန္တဲ႕ ေန႕အထိေျပာေနေတာ႕တာပါပဲ။

ဒါတင္ပဲလားဆိုေတာ႕ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ တျခား အမ်ိဳး ၀မ္းကြဲ တစ္ေယာက္အိမ္သြားလည္ရင္း အိမ္သာတက္ေနတာက ဘယ္ေလာက္မ်ား လက္ေဆာ႕သလဲလို႕ ။လူက လည္း မ်က္စိက ခြဲထား၊ေျခလက္ကလည္း အျငိမ္မေနခ်င္ပဲနဲ႔ ဟင္း....ေျပာရရင္ အသည္းယားစရာ ပါ။ အိမ္သာၾကမ္းၾကားက ေျမြစိမ္းေခါင္းေလး ထြက္လာတာ ကို ကန္စြန္းညႊန္႕ ေလးဆို ျပီး ခ်ိဳးေဆာ႕ ပါသတဲ႔...။ ကဲ မေျပာခ်င္ဘူး။


အင္း သူ က မိန္းကေလးမို႕ ဒီလိုဆိုေတာ႕ သူ႕အစ္ကို `ဦးၾကီး ´(ကြ်န္မ အေမေခၚသလို ကြ်န္မတို႕ က လိုက္ေခၚတာပါ)က် တစ္မိ်ဳးဗိ်ဳ႕။ သူက ေတာ႕ ခုျပန္ေတြးရင္ သနားဖို႕ လည္းေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီ႕ တစ္ေခါက္ က သူ ကင္ဆာ ျဖစ္ေနတာ လာျပီးေဆး ကုတာပါ.။ သူ႕ ကို သူလည္း ကင္ဆာလို႕ သိပံုမေပၚပါဘူး။ဆရာ၀န္က သူ႕ ကိုေဆးေတြ ေပးပါတယ္။ မနက္ ၊ ေန႕လည္၊ ည ဆိုျပီး ၃ ခြက္ ..၃ခြက္ေပးတာပါ။ ဦးၾကီးေဆးေသာက္ျပီးျပီလားလို႕ေမးၾကည္႕ ေသာက္ျပီးျပီ ဆိုတာခ်ည္းပဲေနာ္။ဦးၾကီးကေတာကသာလာတာပါ .အဂၤလိပ္ေဆးကို ေၾကာက္ပံု မေပၚဘူး ဆိုျပီး ခ်ီးက်ဴး မိေသးတယ္။ အျဖစ္မွန္ကိုလည္း သိေရာ ပိုေတာင္ ဦးၾကီး ကိုေလးစားသြားတာ။ ဦးၾကီး အဂၤလိပ္ေဆးကို မေၾကာက္ပံုမ်ား မနက္၊ေန႕လည္ နဲ႕ ည သံုးခြက္စာ ကို စိတ္မရွည္လို႕ တစ္ခါထဲပဲ ေပါင္းေသာက္ပစ္လိုက္တယ္ ဆိုပဲ...ေအးေရာ။
ခု အသက္ၾကီးလာ မွ ကင္ဆာေဆးဆိုတာ တစ္ခြက္တစ္ခြက္ကို အမ်ားၾကီးဆိုတာ သိရေတာ႕ ဦးၾကီး ကို မေနာက္ရက္ေတာ႔႔တဲ႕အျပင္ အရမ္းသနားမိပါတယ္။
အင္း ေသခ်ာေတြးၾကည္႕ေတာ႕ အသိအျမင္ မၾကြယ္တဲ႕ ဦးၾကီး တစ္ေယာက္ ကင္ဆာေဆးလံုးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ကိုေသာက္ရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ႕ လည္း................။

ထားပါ။ အဖိုးဘက္ကေတာ႕ ကုန္ျပီ။ အဖြားဘက္ လွည္႕မယ္။
အရင္ဆံုးသူ႕ အစ္ကိုၾကီး အေၾကာင္းေပါ႔။သူက ၀ါ၀ါ၀င္းေရႊ တို႕ ညႊန္႕၀င္း တို႕ ေခတ္က ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာၾကီးပါ။
ေနတာကေတာ႕ လက္ပံတန္းမွာပါပဲ။ ရန္ကုန္ တက္လာရင္ ေျမာက္ဥကၠလာမွာေနပါတယ္။လူရြတ္လူေနာက္ၾကီးေပါ႔။
သူက သူ႕ မိန္းမ ကို ဆို ` အေစာ တို႕ စိတ္ေကာက္ျပင္းထန္ပံုကေတာ႕ စံပါပဲ။ ငါ႔ စိုက္ခင္းထဲ တစ္ရက္ သူလိုက္လာတာ ငါ႔ ဗူးစင္ေပၚက ဗူးသီးေတြ ဒီေန႕ အထိ ေကြးေကြးေတြပဲ သီးေတာ႕တာသာၾကည္႕´
အဲလို စ တာပါ။ေျပာလည္းေျပာစရာ။ ဖြားေစာ စိတ္ေကာက္တတ္တာလည္း အမ်ိဳးထဲမွာ လက္မွတ္ရတယ္။
သူ ကက် စိတ္မရွည္တာပါ။ စိိတ္မရွည္ပံုမ်ား တစ္ခါက ရန္ကုန္ကေန လက္ပံတန္းျပန္လာတာ လမ္းမွာ ရထားေပၚမွာဒဏ္ရိုက္ခံရပါေရာလား။ ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ။ လက္ပံတန္းဘူတာ၀င္ကာနီး လမ္းခုလတ္မွာ အေရးေပၚဘဲလ္ ကို နွိပ္မွဳေလ။ အေရးေပၚဘဲလ္ ျမည္တယ္ ဆိုေတာ႕ ရထားတစ္စီးလံုး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ျပီး ရထား ၀န္ထမ္းအရာရွိေတြလည္းေရာက္လာပါေရာတဲ႕။ဟုတ္တယ္ေလ။ဒီဘဲလ္ က အေၾကာင္းၾကီးၾကီးမရွိပဲ မႏွိပ္ရဘူးကိုး။ဒီေတာ႕ ဘာလို႕မ်ားနွိပ္တာပါလိမ္႔ေပါ႔။

သူက ေအးေဆးပါပဲ ။ျပန္ေျဖတာက။ သူ႕ အိမ္ ကို ျမင္ေနရျပီတဲ႕။ ဘူတာထိလိုက္ေနရင္ ျပန္လာေနရဦးမယ္ ..။ၾကာလို႔ တဲ႔။ ခု လိုရထားရပ္လိုက္ေတာ႕ ဆင္းလိုက္လို႕ ရတာေပါ႔ တဲ႕ ဆိုျပီး ဆင္းမယ္ လုပ္ပါေရာ..။

တကယ္တမ္းကေတာ႕ ခ်က္ခ်င္းမဆင္းရတဲ႕ အျပင္ ကံေကာင္းလို႕ ဂတ္ မေရာက္တာ။ အဲလို ဆိုးတာ။
ေနာက္တစ္ခု က ရန္ကုန္မွာ ..။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ။ခါးပိုက္ႏွိဳက္ ကို ေနာက္တာပါ။ လန္႕သြားလား။ ခါးပိုက္နွိဳက္ ကို ဘယ္လို ေနာက္လဲ ဆိုျပီး။ ေျပာျပမယ္။

ကားေပၚမွာ ခါးပိုက္ႏွိဳက္ က သူ႕ နားကို မေယာင္မလည္ လုပ္ေနကတည္းက သူ က သိတယ္။သူ႕တိုက္ပံုအိတ္ကပ္ ကို ႏွိဳက္ေနတာလည္းသိတယ္။အသာေလးလႊတ္ေပးထားတယ္တဲ႕။ေနာက္ ခါးပိုက္ႏွိဳက္လည္း လိုခ်င္တာရေတာ႕ သူ႕နားက ခြာျပီး တျခားေနရာ ကို တိုးသြားတယ္တဲ႕။ျပီးလည္းျပီးေရာ ..ခါးပိုက္နွိဳက္ က သူ႕လက္ထဲကို ငံု႕ၾကည္႕ေတာ႕ သတင္းစာၾကီးျဖစ္ေနပါေရာ ..။ သူ႕ ဆီက ရသြားတဲ႕ ေငြေတြကို ေရၾကည္႕မယ္ဆိုျပီး ေခါင္းေလးငံု႕ ၊ေဘးဘီၾကည္႕နဲ႕မ်က္ႏွာကေလးက ျဖစ္သြားပံုမ်ား ဆိုျပီး ေျပာ ေျပာျပီး ရယ္လိုက္တာ ...။ဟုတ္တယ္ေလ။ သူ႕ခမ်ာလည္း ကမန္းကတမ္းဆိုေတာ႕ ဘယ္ေသခ်ာသိမလဲေနာ႕.....။

အဲဒီ႕တုန္းက သူ က ဘိုင္ပ်က္ေနလို႕၊လက္ထဲက သတင္းစာၾကီးကိုင္ရတာ လည္းရွဳပ္တယ္ ဆိုျပီး ..အိတ္ထဲ ေခါက္ထည္႕ ထားတာတဲ႕။ဒါေၾကာင္႕ယူတာသိ သိနဲ႕ ျငိမ္ခံေနတာေပါ႔တဲ႕။

ဟင္း ....မနိုင္ဘူးေနာ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႕ ကြ်န္မရဲ႕ ဂရိတ္မဟာ အဖြားအရင္းေပါ႔။`ျမ´ ဆိုတဲ႕ နာမည္ က သူ႕ဆီက ယူထားတာေလ။ကြ်န္မ အေမရဲ႕ အေမ၊ကြ်န္မတို႕ အဖြားမိုလို႕ `ေမဖြား´ လို႕ ေခၚၾကပါတယ္။အသက္ က (၇၀)ေက်ာ္ရံုေလးေပမယ္႔ ပင္ပန္းခဲ႕တဲ႕ ဘ၀ဒဏ္ေတြရယ္၊ ခ်စ္ရတဲ႕ ခင္ပြန္းနဲ႕ အစ္မ တို႕ တျပိဳင္နက္ထဲ တိမ္းပါး သြားတာေတြရယ္ ေပါင္းျပီး သူ က သူငယ္ျပန္ခ်င္ေနပါျပီ။ဒီေတာ႕ စိတ္မခ်တဲ႕ သားသမီးေတြ က ရန္ကုန္မွာ လာေနဖို႕ ေျပာတာကို လက္မခံခ်င္ပဲ လိုက္လာေနရလို႕ အေတာ္ မေက်နပ္ပါ။

`ငါ႔ အိမ္မွာသာ ငါေနရင္ ျခံထြက္ ဆူးပုတ္္ခက္ကေလးေတြ ျဖတ္ေရာင္းျပီး ငါ႔ ပင္စင္လစာေလးနဲ႕ေပါင္းစားရင္ေကာင္းေကာင္းေနနိုင္ပါတယ္ေအ..´

သူေျပာတဲ႕ ဆူးပုတ္ခက္ဆိုတာ ေရေလာင္းမယ္႕သူ မရွိလို႕ ခု ဆို တစ္ပင္လံုးေပါင္းလို႕ ငါးခက္ရေတာင္ကံေကာင္း၊ ပင္စင္လစာ ကလည္း တစ္ခါက သူထုတ္တာ သံုးေထာင္ရတာေတြ႔ဖူးတယ္။ဒါေတာင္ ၆လစာလား၊တစ္လစာလားမေသခ်ာဘူး။ဒါေပမယ္႕ အဖြားကေလာက္တယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ ဇြတ္ေျပာျပီး ျပန္မယ္ ခ်ည္း လုပ္ေနေတာ႕ တာ ေန႕တိုင္းပါပဲ။ျပီးေတာ႕ သူ႕ အိမ္ၾကီးထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ၊အေဖာ္မရွိဘာမရွိ သူဘယ္လိုေနမလဲ။နယ္ျမိဳ႕ ဆိုတာ မီးလာတဲ႕ ရက္ ကလည္း ခပ္ရွားရွားေလ။
ဒီေတာ႕ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေသာၾကာေန႕ညေနဆို ျပန္ပို႕ ။တနလာၤ မနက္ ဆို အားလံုးျပန္လာဆိုတဲ႕ အစီအစဥ္အတိုင္း လုပ္တာ သူက ေက်နပ္သြားပါတယ္။ခက္တာက သူ႕ ဦးေနွာက္ မွတ္ဥာဏ္အား။ထင္ရာျမင္ရာစြဲတာေလးေတြ။အဲဒီ႕ေတာ႕ တနလၤာ မနက္ ျပန္ေရာက္ တဲ႔ အထိ အိုေက။ အဂၤါ ေန႔လည္ ဆုိ အထုတ္ေတြ ထုတ္ေနျပီ။ ဒီေန႕ ေသာၾကာေလ။ ျပန္မယ္ဆိုျပီး ရစ္ေရာ ဗ်ာ။

စကားတစ္ခြန္းကို သူ႕ေရွ႕မွာေျပာရင္ အေရွ႕ပိုင္းေတြကို ပဲ မွတ္မိတယ္။တခါတေလ သူေပးတဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္အမွားေတြ ကို သားသမီးေတြက တကယ္ထင္ျပီး ဟာသေတြ ျဖစ္ရေသးတယ္။ ကြ်န္မ ဥိးေလးအငယ္က အရင္ က နိုင္ငံျခားေတြဘာေတြ သြားခဲ႔တာ ကို ပဲ စိတ္စြဲျပီး ဦးေလး အျပင္ထြက္သြားတိုင္း အိမ္ကို လာတဲ႕ သူေတြ ကို ..
ဟဲ႕ ကို ငယ္ေတာ႕ ဒီေန႔ပဲ သြားတယ္ေလ..။ငါလည္းေျပာသြားတယ္ ..အေမစိတ္ခ်ပါတဲ႕။

အစေတာ႕ အိမ္လာတဲ႕ ဧည္႕သည္ေတြက အထာမသိေတာ႕
ဟယ္ ဟုတ္လား..ကိုငယ္သြားျပီလား ေပါ႔..။ေနာက္ေတာ႕ အဖြားအေၾကာင္းသိေတာ႕ ဘာမဆို ကြ်န္မ တို႕ ကို လာလာေမးျပိး မွ ယံုရဲေတာ႕တာ။

ကြ်န္မ မလာခင္ မွာအေျခအေန က ပိုဆိုးလာတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ႕ ထူးထူးဆန္းဆန္းေျပာလာပါတယ္။အဲဒီ႕စကားကို ၾကားေတာ႕ ကြ်န္မ အေဒၚက အေမ အဲဒါ ကို ဘယ္သူ႕ မွ ျပန္မေျပာနဲ႔ေနာ္လို႕ေတာင္ နွုတ္ပိတ္ထားရတယ္။

သူေျပာတာၾကည္႕ေလ..။
အဖိုးက သူ႕ ကို ေမာင္ လို႕ ေခၚမွ ၾကိဳက္သတဲ႕ ။ကဲ..။ကြ်န္မ သိသေလာက္ေတာ႕ အဖိုးက အဲဒီ႕ေလာက္မ ၾကဴတတ္ပါဘူးလို႕မ်ား သြားေျပာရင္လည္း မိုးမီးေလာင္မယ္။အသာေလးေနေပးလိုက္ရတယ္။


ခုေတာ႕ ေနာက္ဆံုး ျမေရလ်ဥ္ ကိြဳင္တက္ေနျပီ။
အဖြားပဲေပါ႔။ ကြ်န္မ အေမ ဆီဖုန္းဆက္ျပီး ဟိုေန႕ က ေျပာလိုက္တာ။ခု ..ကြ်န္မကို အိမ္က ၀ိုင္းက်ပ္ေနျပီေလ.။


ေျပာတာကလည္းၾကည္႕ ...

` ညည္းသမီး ငါ႕ ဆီဖုန္းဆက္တယ္ မိေပါက္ ..သူ အိမ္ေထာင္ျပဳပါရေစတဲ႕ .အဲ႔ဒါဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ´


ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႕ ေျပာတာေနာ္....ဟင္႕။......။


..........................................................................................


( အဖိုးအဖြားမ်ားအားလံုးကို သတိရလို႕ ေရးပါတယ္။သက္ပိုင္သူ၊ူပိုင္ျဖိဳးကို၊ ဖိုးသၾကၤန္ နဲ႕ တလႏြန္ ေရ..နင္တို႕ အလွည္႕ပဲေဟ႕)