"ျမေရလ်ဥ္တို႕ ကတဲ႕ပြဲ (အပိုင္း ၃)"

ေရတမာ...ကဲ ဦးသစ္ က်ဳပ္ပဲေခၚေတာ႕မယ္ ဗ်ာ...

ဦးသစ္.....ေခၚေစဗ်ား...

ဘေလာ႕တခြင္ ၿပိဳင္ဆိုင္ကာ လင္းပါလို႕၊ (ေရတမာလားဗ်)
အိုဘေလာ႕တခြင္ ၿပိဳင္ဆိုင္ကာလင္းပါလို႕၊ ၾကယ္စံုစီ ဗုစုခ႐ုေတြနဲ႕
(ဘယ္လိုၾကီးလဲဟ)၊
ၿပိဳင္ကာေလ လိုက္မေပါပါဘု၊ ေတာင္ရွည္ၿဖဴ ေၿမွာင္ေအာင္က်ိဳက္လို႕ရယ္၊ မာန္ဟုန္တင္ ၿဖဲကာေဟာက္လိုက္မယ္၊ ကဲ မင္းသမီး ခုဆင္း
(ဝိုင္း႐ုိက္ၾကသည္႕ အသံေတြက ဆူညံစြာ)
ကဲကဲ အတည္ေခၚပါေတာ႕မယ္ကြယ္။ ဦိးသစ္ေရ။ နီနီၿမင္....နီနီၿမင္ရာ ႏွင္းဆီမမွတ္ေလနဲ႕၊ ၿဖဴၿဖဴစင္ က်ဳပ္ႏွမလိုပ၊ မူပိုကာ ၾကြရြလွေလတဲ႕ ေရေရလ်ဥ္ေခ်ာႏွမ သူဇာကညာ...........ေမ.....။


ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇါတ္စင္ေနာက္မွ အိ္မ္ကေလး မီးေလာင္ အက နွင္႕ ေထာက္ဆတ္ဆတ္ ထြက္လာသူ က အမ်ားေမွ်ာ္လင္႕ေနေသာ မင္းသမီးပါတကား။...။

ဆိုတဲ႕ သီခ်င္းလည္းၾကည္႕ဦး...
`စပါယ္ရာ တစ္၀က္ ဒရိုင္ဘာတစ္၀က္ အံုနာ ဗိုက္ေမွာက္ေသပါေစေတာ္.. လူမင္းေဒ၀ါ နတ္မင္းရာဇာ နႏၵာလွိဳင္နဲ႕ ရေစေသာ္´


ဘယ္နွယ္႕ မင္းသမီးက လာကတည္းက ေထာင္႕မက်ိဳးဘူး..ဒီပံုသာဆို အျငိ္မ္႕ သမားစဥ္ ပ်က္ေခ်ရဲ႕။မင္းသမီးက လူရႊင္ေတာ္ လုပ္ျပီး လူရႊင္ေတာ္ေလးေယာက္ က ျပိဳင္က ရမယ္႕ ပံု..။ဦးသစ္ ေသခ်ာ အနီးကပ္ ၾကည္႕ရေခ်ျပီ..။


လားလား ..မင္းသမီး အတုၾကီး...။
`ေဆာင္းခ်မ္းမိုး´ပဲ..။ သူက မင္းသမီး အ၀တ္ေတြနဲ႕ အတုေတြ ပါတပ္ဆင္ျပီး လာက ေနပါလား..။ပရိသတ္ကေတာ႕ ျမေရလ်ဥ္ဆိုတာလည္း မျမင္ဖူး..ရြာက မီးစက္အားကလည္း သိတဲ႕ အတိုင္း ဇာတ္စင္နားေတာင္ ခပ္၀ါး၀ါးကိုး။...မင္းသမီးအစစ္လို႔ခ်ည္းထင္ေနရွာတာ..။

မင္းသမီး အတုကေတာ႕ ေရွ႕ကပတ္ ေနာက္ကပတ္ ကာ ေကြးေနေအာင္ ကေနျပီ။ဒီတစ္ခါ ဦးသစ္နား ကပ္လာေတာ႕ တိုးတိုးေလး ေျပာသြားသည္..။

`မင္းသမီး က ႏွဲဆရာနဲ႕လိုက္သြားျပီသူၾကီး ေရ႕ မင္မပ်က္ေစနဲ႕ ..ဂိုးအြန္ ´တဲ႕..
ဖိုးသၾကၤန္..၊ေရတမာနဲ႕ ေတာင္ေပၚသားတို႕ကလည္း အကင္းပါးစြာ ဟန္မပ်က္
`ျမေရလ်ဥ္ ေရလ်ဥ္ ေရလ်ဥ္ ..အရိုင္းသဘင္သည္ေလးမို႕ တို႕မ်ားအားေပးခ်င္ ..´
ဆက္လုပ္ေနရသည္..။
တကယ္အားေပးခ်င္သည္႕ ျမေရလ်ဥ္ကေတာ႕ ..ခုေနျဖင္႕ ေခ်ာင္းရိုးကေန စုန္ဆင္းျပီး ဘယ္ရြာေရာက္ေနျပီ မသိ...။
ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ၾကည္႕ရတာကလည္း ညလံုးေပါက္ ကနိုင္ပံုမေပၚ..။သီခ်င္း ၄ ပုဒ္ဆံုးလွ်င္ ပစ္လဲေတာ႕မည္..
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ႔..။

ကဲ မင္းသမီးေလးရဲ႕ အက အလွေလးေတြ ျပီးတဲ႕ အခါ ပီယ၀ါစာ ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကား မ်ားကို ၾကားခ်င္တယ္ ဦးသစ္ေရ..
မွန္ပါ ဖိုးသၾကၤန္ေရ...

မင္းသမီးေလးက ေရွ႕သို႕ တေျဖးေျဖး လွမ္းလာကာ လက္အုပ္ခ်ီမိုး ကန္ေတာ႕ခ်ိဳးေလး စေလေတာ႕သည္..။
လားလား အနီးကပ္ၾကည္႔မွ ငေဆာင္းပိန္က လည္းအလ ာသား..။
မိတ္ကပ္ရဲရဲၾကားမွာ မွ မ်က္ေတာင္တုေတြ ဘာေတြနဲ႕ မသိရင္ ထိုင္းအေျခာက္ ပထမဆုရတဲ႕သူေတာင္ ငိုေလာက္တယ္ေနာ္..။
မင္းသမီး အတုက မင္းသမီး အစစ္ထက္ေခ်ာေနေသးဗ်ား..။

စင္ေအာက္က လူပ်ိဳသိုးၾကီး ကိုဘိုတို႕ဆိုတာ ဘုမသိဘမသိ လက္ေဖ်ာက္ေတြ မွုတ္ေနတာ တရႊီးရႊီး..။

` အစ္ ကိုတို႕ေရ....ဒီဖက္က အထူးခ်စ္တဲ႕ ဦးသစ္လားလို႕´
`မွန္တာေပါ႔ ျမရယ္...လွ လွခ်ည္လားလို႕´

`ကိုေရတမာ...´
`ဗ်ာ ဗ် ျမေလး ေရ..(ေ၀ါ႕)´
`ဟင္ ဘာျဖစ္တာလဲလို႕ သူမ်ားကိုၾကည္႕ ျပီး အန္တယ္လာ႕ လူဆိုး´
အေရးထဲ မင္းသမီး က လာညဳေနရာ ေရတမာ အေတာ္ ကလိကလိ ျဖစ္ေလသည္..။ေတြ႕မယ္ ေဆာင္းပိန္ စင္ေအာက္ ဆင္းမွ ဆုေၾကးေတြ ကို အရက္ ၀ယ္တိုက္ခိုင္းရမယ္။

`ကိုဖန္သၾကိဳး´
` ဖိုးသၾကၤန္ပါဗ် မမျမ´
`က်ီစားတာပါကြယ္....မင္းကလည္း´
`ေအာင္မငီး ဒြက္ခြ.....ဒီညေတာ႕ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ကုပ္ေနရမယ္႕ ည ထင္ပါ႔´
`ဟဲ ဟဲ ဖိုးသၾကၤန္ကေတာ႕ ေျပာေရာ႕မယ္..ကဲ ေနာက္ဆံုးက ဘယ္သူေလးလဲ ဟဲ႕....ေသးလြန္းလို႕ေထာင္႕ကပ္ေနတာ ..ေပၚေပၚေလးလားဟဲ႕´

`မမ မမ မမျမ
အက ပထမ
ကပါကပါ မမရာ
ညညလသာသာ
ညအခါ ငါစာရ..
အေၾကာ္သည္ ကုလားမ ေပးတာဗ်..´


ေတာင္ေပၚသားက မထင္ပဲ ထပ်က္ေလရာ ..ဦးသစ္ တို႕က အတုိင္အေဖာက္ညီညီ ၀ိုင္းရိုက္ၾကဟန္ျပဳၾကေလသည္..။
`ကဲ ကဲ
မင္းဂ်ီးေတာ္ အေၾကာ္သည္ ကုလားမ က မင္း ကို စာေပးမလားဟ´
`ဟာ ဦးသစ္ ကလည္းက်ဳပ္က စာေပးတယ္ပဲေျပာတာ ..ဘာစာလဲ ေျပာသလားဗ်..အဲဒါေနာက္ေန႕ သူ႕ သမီးေက်ာင္းမတက္နိုင္လို႕ ေပးခိုင္းတဲ႕ ခြင္႕တိုင္စာဗ်..တကတည္းး´
၀ိုင္းအံုက ရိုက္ၾကေလသည္..။

`အစ္ကို တို႕ေရ..ေရွးဦးစြာ ဂါရ၀ ျပဳခ်င္တာကေတာ႕ သမီးရဲ႕ သင္ဆရာ လည္းျဖစ္ က်ားစရာ ..အဲ ၾကားစရာလည္းျဖစ္တဲ႕ အကပညာေက်ာ္ ဦးဖိုးစိန္ပါ..။
`ေဩာ္ မင္းသမီးရဲ႕ ဆရာက ဖိုးစိန္ပဲကြ...ဆရာေကာင္းတပည္႕ ကိုးကြ´
`ေနာက္သမီးဆိုမယ္႕ သီခ်င္းေလး ကိုေရးစပ္ေပးသူက ရြာစားေလး ကို ၀ိုင္တီယူပါ..´
`မိတ္ကပ္ အလွ ဖန္တီးေပးျပီး လိုအပ္တဲ႕ ကိရိယာတန္ဆာပလာဆင္သူကေတာ႕ ေႏြးေနျခည္ပါ..´
`အ၀တ္အစားဒီဇိုင္း တီထြင္ေပးသူ ထင္းထင္းေတလာ ´နဲ႕သမီး ရဲ႕ အက အလွ ကို အားေပးၾကတဲ႕ဘေလာ႕ဂါရြာသူရြာသား အေပါင္းကိုလည္းေက်းဇူးေတာ္အနႏၱတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္း သမီး ေဖ်ာ္ေျဖခ်င္တဲ႕ သီခ်င္းေလး က ...ဒီလိုပါတဲ႕ရွင္´

`ၾကားခ်င္ရင္ ..ကုလား..ကုလားးး.....´
`ဟဲ႕ေကာင္မေလး ညည္းေနာ္ ေပါက္ကရ´
`ေဩာ္ ဦးသစ္ရယ္ မီးက ဘာေျပာလို႕တုန္း

ၾကားခ်င္ရင္ ကုလားအရင္ နားဆင္ လို႕ ေျပာမလို႔ပါ ..ဟြန္႕´


.....................................................အပိုင္း (၄)ေမွ်ာ္......................................................