`ခ်ိဳျမိန္ခဲ႔ ေသာ ကံ႕ေကာ္ေန႔မ်ား´(၁)

တစ္တန္းလံုး ကြ်က္ကြ်က္ညံေနသည္။ ေနာက္ကို ဆရာခ်မ္းလွည္႔ၾကည္႔တဲ႔ ခဏပဲ ျငိမ္သြားျပန္သည္။
`သြယ္ေလး´တို႕ကလည္း ၆ ၁ ကစားပြဲမွာ အာရံုက၀င္ေနျပီ။ဆရာ႔ကိုေၾကာက္လို႔သာ..။
`ကဲ ..ဒီအထိ နားလည္လား´
` ဒီအထိ နားလည္ပါတယ္´
`ေအာင္ဒင္႔´ ေျဖသံၾကားျပီးေက်ာင္းသားေတြက ျပံဳးစိစိ။ေရွ႕ဆက္ရင္ေတာ႔ နားမလည္ေတာ႔ဘူးေပါ႔။ဆရာ႔ပံုစံကေတာ႔ ရိုးေနျပီဆိုတဲ႔ ပံုမ်ိဳး။ဆရာလည္းထြက္သြားေရာ..ေ၀ါကနဲအသံေတြနဲ႔အတူ လြတ္လပ္ေရးရသြားတဲ႔ စာသင္ခန္းၾကီးက.ပြင္႔ထြက္မတတ္ကို အုန္းအုန္းထေနသည္။
တစ္တန္းလံုးမွာျငိမ္ေနသူက တစ္ဦးပဲရွိသည္။သူက သူ႔ေက်ာင္းစာက လြဲျပီး ဘာကိုမွ စိတ္မ၀င္စား။တစ္ေက်ာင္းလံုးမွာ နာမည္ အၾကီးဆံုး၊အေခ်ာဆံုး ကြင္းဘြဲ႕ကိုေတာင္ EC က`ေခ်ာေခ်ာ´ရတာလား၊Civilက`ယုေ၀´လား၊မကြဲျပားသူ။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတာ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြေနတတ္ပါသည္။ သူ႔နာမည္က..`သိန္းထိုက္´….. ကိုေမးေတာ႔`လြင္မင္း´တဲ႔။ဒါေပမယ္႔ သူ႔နာမည္ကို သိစရာ မလိုပဲ.သူ႔ကိုေခၚစရာ နာမည္တစ္ခုကို အလိုလိုရခဲ႔ပါတယ္။အဲဒီ႔နာမည္ေလးက စာသင္ခန္းတစ္ခန္းလံုးမွာ အစအေနာက္အသန္ဆံုး၊မ်က္ခြက္အေျပာင္ဆံုးေကာင္မေလးေၾကာင္႔ ရခဲ႔တာ။
………………………………………………….(၁)………………………………………..
`ဒီလိုနဲ႔ေပါ႔….တို႔
အမွတ္တရေတြကို
တခုတ္တရ စိုက္ပိ်ဳး
နင္႔ရင္ကိုမိုးဖို႔
ၾကိဳးေတြနဲ႔ရက္ခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔ေတြ..
ခ်စ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေရ….အဲလိုပဲအေပၚယံေအာ္ေခၚခဲ႔ရ.
ရင္ထဲမွာက…????´
……………………………………………………………………………………………………….
`ေဟ႔ နင္ ေလဒီစာရြက္ေလးကို နင္႕ေရွ႕က `မိုးၾကီး´ေက်ာမွာကပ္ေပးဟာေနာ္´
`အိခိုင္´စကားကို`လြင္မင္း´က သိပ္လက္မခံခ်င္ပါ။သူကေအးေဆးပဲေနခ်င္တာ။ဒီေကာင္မေလးကိုလည္းၾကည္႕မရပါဘူး။မိန္းကေလးျဖစ္ျပီးတစ္တန္းလံုးက `အိခိုင္´ေဟ႔ ဆိုတာနဲ႔ေျပးခ်င္ေအာင္ သရဲက်လြန္းသည႔္ သရဲမေလး။ဒါေပမယ္႔ သူေျပာတာမရရင္ ျပန္မယ္ပံုလည္း မဟုတ္လို႔…
`ေအးေပး ကပ္ေပးမယ္..ဒါေပမယ္႔ နင္ ဒီတစ္ခါပဲေနာ္..ငါစာလုပ္ရဦးမယ္´
` အမေလး..စာေၾကာင္ရယ္..ေက်းဇူးပါ.´
`ဘာ….´
`ဟဲ ဟဲ ..စာေၾကာင္ေလ.´။သူ႔ရုပ္က ပိတ္၇ိုက္ခ်င္စရာ။`လြင္မင္း´ခမ်ာ အဲလိုေတြ ၀ါသနာ မပါေပမယ္႔ဒင္းနဲ႔ ကိြဳင္မျငိခ်င္လို႔ `မိုးၾကီး´ေက်ာကို စာကပ္ဖို႔ၾကိဳးစားရပါေတာ႔သည္။`မိုးၾကီး´ကလည္း အျငိမ္ေနတဲ႔ေကာင္မဟုတ္။
ထိုင္လိုက္ ၊ထလိုက္ `လဲ႔လဲ႔၀င္း´ဘက္လွည္႔ ဖြန္ေၾကာင္လိုက္.။
စာကလည္းေရးထားတာ ၾကည္႔ဦး `ခန္႔ေခ်ာၾကီး´တဲ႔။ဒါ`ေဒၚအိခိုင္´ေရႊဥာဏ္ေတာ္ေပါ႔။လူေကာင္က ေခြးပစ္တဲ႔ တုတ္ေလာက္ရွိတဲ႔ ဒီေကာင္႕ေက်ာမွာ အဲလို သြားကပ္ထားရင္ ျမင္တဲ႔သူက ရီမွာပဲ။ေတြးရင္းစိတ္ထဲမွာေတာင္ရီခ်င္တယ္။ေအးေလကပ္ေပးလိုက္ပါ႔္မယ္.ခုပဲ။
`ဟဲ႔ ငါကပ္ေပးျပီ ျပီေနာ္´
အဲလို ျပန္ေျပာဖို႔ အနားမွာ လိုက္ၾကည္႔ေတာ႔ ေက်းဇူးရွင္က `ဇာျခည္´ထမင္းခ်ိဳင္႔ကို သြား၀ါးေနသည္။
အဲဒါနဲ႔ လက္ဟန္ေျခဟန္ျပရသည္။ေအာ္ေျပာေနရင္ ဟိုေကာင္ ငမိုး ၾကားမွာ။`အိခိုင္´ေရာ.`ဇာျခည္´တို႔ တစ္ဖြဲ႕လံုး ဒီဘက္လွည္႔မွ အားရပါးရ လက္မေထာင္ျပလိုက္သည္။ဟိုေကာင္႔ေက်ာကို လည္း လက္ညိွဳးထိုးျပရေသးသည္။
`ဇာျခည္´တို႔ တစ္ဖြဲ႔ လံုးလွမ္းၾကည္႔ျပီး ၀ိုင္းရီၾကသည္။ဒီလိုက် `လြင္မင္း´လည္းရီမိသည္။သူရီေလ.ေကာင္မေလးေတြက ရီေလ။အေတာမသတ္။အတန္းထဲက က်န္တဲ႔လူေတြ လည္းလိုက္ရီသည္။ ထူးဆန္းတာက `မိုးၾကီး´က အျပင္ထြက္သြားျပီ။ရီလို႔မဆံုးဘူး။ေနာက္မွ `လြင္မင္း´စဥ္းစားမိျပီး ကိုယ္႔ေက်ာကို ကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည္႔ရသည္..။ထင္တဲ႔ အတိုင္းေက်ာမွာစာရြက္ၾကီး။ေဩာ္..ဒင္းက ငါ႔ကို `မိုးၾကီး´ဘက္အာရံုလွည္႔ျပီး .ငါ႔ေက်ာကို စာကပ္သြားတာကိုး..။ျပီးေတာ႔ `လြင္မင္း´ပံုစံက ကိုယ္ကိုကိုယ္က် မသိဘူး။သူမ်ားဒုကၡေရာက္ေနတာကို ေက်နပ္ေနပံုကလည္း အထင္းသားေပၚမိသည္။သူတို႔ကလည္း အဲဒီ႕ပံုစံကိုပဲေစာင္႔ၾကည္႔ျပီးရီေနျခင္းျဖစ္သည္။…သြားျပီ။
အဲဒီ႔ေန႔က `လြင္မင္း´နာမည္တစ္ခုရခဲ႔သည္။အဲဒီ႔နာမည္က ေက်ာမွာလာကပ္တဲ႔ စာေၾကာင္႔ ဆိုတာေတာ႔ ထပ္မေျပာခ်င္ေတာ႔ပါ။
`ေဂ်ာ္လီေဆြ´တဲ႔…..
…………………………………………………………………..၂……………………………………………………………………
အဲဒီ႔ေန႔ကတည္းက အတန္းထဲက လူေတြသိသြားတာ တစ္ခုရွိေသးတယ္။အဲဒါက `လြင္မင္း´ ကို ရယ္ေအာင္လုပ္နိဳင္တဲ႔ လူကဘယ္သူလည္းဆိုတာပါပဲ။တျခားအခ်ိန္ေတြဆို ရီဖို႔မေျပာနဲ႔..သူ႔ဟာသူေတြးခ်င္ရာေတြးေနတဲ႔ေကာင္။ျပီးေတာ႔ ရုပ္ေလးေခ်ာသေလာက္ ဇီဇာကလည္းေၾကာင္ေသးတယ္။အဲလို ေကာင္ေလးနဲ႔ မိန္းကေလးျဖစ္ျပီး ရုပ္ေလးလွတာမွ အားမနာ၊ေပတိေပစုပ္ေနတတ္တဲ႔ `အိခိုင္´လို မိုက္ကန္းကန္းေကာင္မေလးကို လူတိုင္းက စိတ္၀င္စားခဲ႔တာလည္း အဲဒီ႔ အခ်ိန္ကတည္းကပါပဲဲ။
.....................ဆက္ရန္..................