ခ်ိဳျမိန္ခဲ႔ေသာ ကံ႔ေကာ္ေန႔မ်ား(၂)

ဒီေန႔က်မွ drawing ခိ်န္က ေတာ္ေတာ္ၾကာေနသည္။ ဆြဲထားတဲ႔ ကိုယ္႔ပံု ကို လည္း `လြင္မင္း´က စိတ္တိုင္းမက်ေသး။ညစ္ပတ္ေနမွာလည္း စိုးသျဖင္႔ တစ္ရွဴးေပပါ ျဖင္႔ အသာေလးပြတ္သုတ္လိုက္သည္။ဒါကို ျမင္သြားတဲ႔ `သြယ္ေလး´က `အိခိုင္´ကိုေ ထာင္သည္။
`ဟဲ႔ ေဂ်ာ္လီဆိုတဲ႔ေကာင္ေတာ္ေတာ္ ဇီဇာေၾကာင္တယ္ ၾကည္႔ ..Drawing ကိုေတာင္ တစ္ရွဴးနဲ႔ သေနတယ္။´
အိခိုင္ လွမ္းၾကည္႔ေတာ႔ လြင္မင္း ကို ..အျဖဴေ၇ာင္အက်ၤ ီျဖင္႔ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေက်ာ႔ေက်ာ႔ေကာ႔ေကာ႔ ေလး ျမင္ရသည္။အၾကံရျပီ။အိခိုင္ ကလက္ထဲကမင္ပုလင္း ကို ကိုင္ျပီး လြင္မင္း ဆီလွစ္ကနဲေလွ်ာက္သြားျပီး ဘာညာမေျပာပဲ မင္ေတြနွင္႔ သူ႔အက်ၤ ီကို ပက္ထည္႔လိုက္သည္။
`ဟား ေပကုန္ပါျပီကြာ..နင္ဘာလုပ္လိုက္တာလဲဟ..ေတာက္´
လြင္မင္းေတာ္ေတာ္စိတ္တိုသည္။ဒင္းကလုပ္လိုက္ရင္ အရမ္း။သြားျပီ အက်ၤ ီအျဖဴ။စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္ထိန္းျပီး လက္သီးကို ဆုပ္ထားမိသည္။အိခိုင္ပံုကလည္း ဒီတစ္ခါ မခ်ိဳမခ်ဥ္မဟုတ္ဘူး။မ်က္လံုးမ်က္ဆံျပဴးျပီးေတာင္းပန္သည္။
`ေဆာရီးပါဟယ္..ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲ .နင္႔အက်ၤ ီကို ျပန္ေလွ်ာ္ေပးရမလား ဟင္..´
`ေတာ္ပါ ..နင္ ကအျမဲအဲလိုခ်ည္းပဲ..ဒီအျပာေရာင္ေတြ ဘယ္လို ခြ်တ္မလဲ..´
ေဒါသတၾကီး ေအာ္မိတဲ႔ လြင္မင္းကို သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ၀ိုင္းၾကည္႔လို႔ ..ပိုရွက္သြားျပန္သည္။
`နင္ဟာ မိန္းကေလးက မိန္းကေလးလို မေနဘူး..ဒီအက်ၤ ီက ငါ…………..´
စကားမဆံုးေသးဘူး ရင္ဘတ္ကို ျပန္ၾကည္႔ေတာ႔ မင္ေတြမရွိေတာ႔ဘူး..။ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ။အဲဒီ႔အေတြးကို အိခိုင္က ပဲေျဖေပးလိုက္ပါသည္။
`Magic Ink ေလ..ဟား ဟား သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အက်ၤ ီ နင္ဘာကို ပို တန္ဖိုးထားလဲ စမ္းတာ ´ဆိုပဲ။
လြင္မင္း လည္း ရွက္ျ႔ပီး ရယ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။ဒါေပမယ္႔ တည္တည္ေန။ဒင္းကေရာင္႔တက္လိမ္႔မယ္။
`ဟြန္း ရွဳပ္တယ္ဟာ။´
ဒီတစ္ခြန္းပဲေျပာျပီး သူထြက္လာခဲ႔ရပါသည္။
နင္သိလား။နင္က အဲလို ေကာင္မေလးမိ်ဳး။အဲဒီ႔ကတည္းက နင္႔ကို ေၾကာက္လည္းေၾကာက္တယ္။မုန္းလည္းမုန္းတယ္။
…………………………………………………….. ….....(၃)………………………………………………………………………….
တစ္ႏွစ္လံုးကုန္ျပီး စာေမးပြဲနီးမွ `အိခိုင္´တို႔ျပာျပီ။`သြယ္ေလး´လို ၆ ၁ ကစားရင္း အတန္းတက္တဲ႔လူေတာင္ သူ႔ေလာက္ ဟန္မပ်က္ဘူး။`ဇာျခည္´ဆိုလည္း သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ တရုတ္ကေလးနဲ႔ေတာင္ အသြားအလာမပ်က္။`အိခိုင္´က မရ။ဟိုေကာင္ေတြကို ပူေရာ။အဲဒီ႔လို အခ်ိန္ဆို `လြင္မင္း´ကဒီအတိုင္းလႊတ္ထားခ်င္တာ။သေဘာေကာင္းတဲ႔ `ေအာင္ဒင္´ကမေနနိုင္ဘူး။
`လာပါေစကြာ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ..သူလာရင္ ဟင္းေကာင္းစားရတယ္ကြ..စာတစ္ပုဒ္ကို ထမင္းတစ္နပ္ကြာ..အေဆာင္ကဟာေတြထက္လည္းစားေကာင္းတယ္။ ..ဟီး ဟီး။´
`မင္းဂ်ီးေတာ္က ထမင္းတစ္နပ္နဲ႔ မတန္ေအာင္ရစ္တယ္ကြ..မင္းခ်စ္ဖရန္႔ကို မင္းပဲ စာရွင္းျပ´
`မိုးၾကီး´ကအဲလိုသာေျပာတာပါ.။သူလည္း အိခိုင္ကို ကူျပေပးခ်င္စိတ္ရွိပါတယ္။`လြင္မင္း´ကေတာ႔ လံုး၀ကို မရွင္းျပဘူး။ဒင္းကို သိေစခ်င္တယ္။ေပါ႔ေပါ႔ေနျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးကို။
`အိခိုင္´က တကယ္လည္း ဟင္းေတြခ်က္လာျပီး အေဆာင္ကို စာလာက်က္တာပါ။`လြင္မင္း´တို႔ အကုန္လံုးကိုလည္းေကြ်းရွာပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ `လြင္မင္း´က မစားခ်င္ေတာ႔ ျငင္းပါတယ္။အဲလို ျငင္းေလ..ဟိုေကာင္ေတြက ျပံဳးစိစိျဖစ္ေလ..`လြင္မင္း´ေနရခက္ေလပဲ။`အိခိုင္´ကေတာ႕ သိပံုမေပၚပါဘူး။
တကယ္ကို `အိခိုင္´ကဘာမွမသိတာပါ။အေဆာင္ကိုသြားရင္..`လြင္မင္း´ကို ၀ိုင္းေအာ္ေခၚေပးၾကတာေတြလည္းမသိ။သူ႔ကို လြင္မင္းရဲ႕ `၀က္နံရိုးေၾကာ္´ေလးလို႔နံမယ္ေပးထားတာလည္းမသိ။သိရင္လည္း အေဆာင္ကေကာင္ေတြေသမွာ။
ဒါေပမယ္႔ ငေၾကာင္ `လြင္မင္း´ကလည္း ဒီအတိုင္း မေနတတ္ေတာ႔ သြားေျပာပါေရာ။
`နင္ဟာ ငါတို႕အေဆာင္ကို စာလာက်က္မယ္႔အစား `သြယ္ေလး´တို႔နဲ႔ က်က္ဟာ။´
`ဟမ္..နင္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲဟ..ငါ႔ဟာငါ `မိုးၾကီး´တို႔ေခၚလို႔လာက်က္တာ။ႏွစ္တိုင္းဒီလိုပဲကို.နင္ကဘာျဖစ္တာလဲ´
`ေအး……….နင္လာရင္ေလ..ငါ႔ကို….´ အၾကာၾကီးစဥ္းစားျပီး `လြင္မင္း´ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
`လိုက္ လိုက္ စ ေန လို႔ဟ။´
`အိခိုင္´မ်က္ႏွာက သူ႔စကားေၾကာင္႔ ေတာ္ေတာ္အံ႔ဩသြားပံုနဲ႔။ ျပီးဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔..ရယ္ခ်င္ပံုလည္းရေနသည္။
`လြင္မင္း´မ်က္နွာကို ၾကည္႔ျပီး ရယ္လ်ွက္ တိုးတိုးပဲ..ေျပာမိသည္။ကဗ်ာေတာ္ေတာ္မဆန္ေသာစကား။
`ေစာက္ေျခာက္´။


……………ေဘးနားမွာတီးေနေသာ ဂစ္တာသံေတြေတာင္ တိတ္လို႔……………………………………..။
နင္သိလား နင္က အဲလိုေကာင္ေလ။ငါလည္း အဲဒီ႔ကတည္းက နင္႔ကို မုန္းတယ္။

....................ဆက္ရန္..................